Çünkü dinin vatanı yoktur. Bütün evreni Allah yaratmıştır, o halde bütün evren vatandır ümmet için. İşte bu MİLLİY(ÜMM)ETÇİLİK'tir.
Milliyetçiliği terk edip ümmetçi görüşü benimseyen bir milletin aidiyeti vatana değil ümmetedir. Milliyetin, ırkın, soyun, sopun farketmez.. MİLLİY(ÜMM)ETÇİLİK...
Aradaki "ümm" önemli. Bu susmayı, ağzını kapalı tutmayı ifade eder. Çünkü inancı yönetenler hep şöyle derler; İnanç tektir, hiç değişmemiştir ve asla değiştirilemez! Soramazsın, sorgulayamazsın, kendi başına icat çıkarıp yorumlayamazsın. Hal buyken ya taraf olacaksın yada bertaraf. Din denilen elem şey koşulsuz teslimiyet demektir. Aklını, fikrini, ruhunu, bedenini, namusunu, devletini, herşeyini inanca teslim etmektir. İster ineğe tap, ister put veya Buda'ya veya dört büyük kitabı olan ilahi dinlerin herhangi birine.. Bütün dinlerin doktrini budur. DİNİ YÖNETEN, TOPLUMU DA YÖNETİR. Bu yüzden tarih boyunca hükümdarlar kendilerini dinin lideri olarak topluma kabul ettirme gayreti gütmüştür. Kabul etmeyenin de boynunu vurmuştur. Firavunundan imparatoruna, kralı, kabilesi, şeyhi, ağası ve hatta papazı, imamı, rahibi, hepsi. Kutsal toprakların, emanetlerin, öğretilerin hamisi olarak hitab ettiği toplumu hizaya sokmuştur. Halk buna müsait olunca dünyanın kanunu da bu olmuş ister istemez. Bu köle düzeni içerisinde kendine güç devşirmek isteyen akıllı uyanıklar da hemen bir mezhep uydurmuş, tek ve değiştirilemez denilen dini şekilden şekile sokmuş ve kendi yöneteceği cemaatleri oluşturup bu "sahte" dünyanın zevk ve sefasını sürmüş.
Ah bu cehennem azabı korkusu, ah bu sonsuz cennetteki mutluluğun hayali... Aklın, mantığın ara sıra seni yoklasa da bu düzen içerisinde bir hayat kurmuş olan sen, yine aklını kullanıp başını eğmeyi tercih etmek durumunda kalacak, takiye yapacaksın ister istemez.
Yalnız şu da var ki; İNANCI SAYESİNDE BAZI NİMETLERE KAVUŞTUĞUNU BİLENLER, NİMETİ KESİLMESİN DİYE MİLLETE DEĞİL NİMETİ VERENE HİZMET EDERLER.
Yalancı mıyım?