Yıllarca övündünüz mü? Hiç hesapsızca yaşadığınız için? İnsanların içten içe sizi eleştirdiklerini bilmenize rağmen, kendinizle gurur duydunuz mu? 

Deli hallerinizden, mutlululuk duydunuz mu? Anlık kararlarınızdan pişman oldunuz mu? Hiç bir zaman, herhangi bir şeyi geride bırakmışlığınızdan? 

Benim için ise hayat önemli değildi. Ölümü ise hiç önemsememiştim. Yıllar önce ölmüş olmam gerektiğinden. Fakat ALLAH yaşamamı istedi yaşadım. Öncesi de sonrası da birdi benim için. Yaradan bir kapıyı kapattığında, yenisini muhakkak açardı ve inanırdım bu fikre. İnanmakla kalmaz yaşarım da. Ama yaşadıklarımın ağırlığı, idamını bekleyen mahkumun, hücresindeki hesaplaşma saatlerine dönene kadar...

Hayır! Hayır! Konu korku değil. Aslında hâlâ eskisi kadar cesurum ölüme karşı. Hâlâ anlık bir tercih olabilir benim için, geçivermek hayatla ölüm arasındaki o ince çizgiyi..

Esas mesele artık yaşamak istemem. Hiç istemediğim kadar hem de hayata bağlanmayı seçmiş olmam. Bana ihtiyacı olanları yarı yolda bırakmamak ve benim yok olmamı isteyenlere inat tekrar çabalamak amacım. Kader ise hayatımızın gerçeği elbet. Ama bir yere kadar kader. Sonrası kendi elimizde. Bunu unutmamak gerekir.

Bazen yarım adım teorisini olarak kalsa da adımlarım. Hedeflerime doğru hep mesafenin yarısını katederek geldiğimi, sonunda milimin yarısı bile kalsa hedeflerimle aramda, hiç varamayacağımı anladığım da bıraktım. Bu kez öyle yarım adım teorisi olmayacak işte. Çünkü artık kendimle hesaplaşmayı yapıyorum. Tavsiye ederim sizler de yapın.. Kişisel gelişim, tasavvuf kitapları bu konuda oldukça aydınlatıcı.

Yeni yıla girerken ben gibi oturup düşünün uzun uzun.. Yaşamınız boyunca yaşadığınız onca olumsuzluklar, üzüntüler, bizi nasıl buldu acaba? İşte tam bura da ''Mea Culpa'' felsefesi devreye girmeli diye düşünüyorum.

Mea Culpa felsefesi: 'Başınıza gelmiş geçmiş ve gelecek her şeyin tek sorumlusunun kendiniz olduğu gerçeğiyle yüzleşmek ve kendinizle barışmak.' Biz izin vermesek kim bize zarar verebilir? Biz kendimize izin vermesek yarı yolda kalır mıyız? Ne yaşadıysak yaşadık şimdi uyanma zamanı ve kendimize söz verme zamanı. Yeni bir yıla başlarken geçmiş yıllar da ve yıl da yaşadığımız onca olumsuzlukları, üzüntüleri, başımıza gelenlerin hepsinden kendimizin sorumlu olduğunu, biz izin verdiğimiz için bize zarar verdiklerini ve gelecek her şeyin tek sorumlusu kendimiz olacağına inanırsak daha dikkatli davranır, daha az hatalar yaparız. Daha az zarar görürüz.

Tüm sırların sırrı “Mea Culpa’’ dır. Her olayda başınıza ne gelirse gelsin kendinizi sorumlu tutun, işte sırların sırrı budur. Yeni yılda daha huzurlu ve mutlu olmak için, sonradan kendimizle hesaplaşmamak için şimdiden Mea Culpa ile sağlık, huzur ve barış dolu MUTLU YILLAR..