Yakınma halinden, şikayet etme. Hayat, verdiği nimetlerin değerini bilmeyenleri sevmez. Yaşam en önemli nimettir sana, yaşamasını bilirsen... SÜREKLİ İTİRAZ HALİNDE OLURSAN HAYATA, HAYAT TA SANA İTİRAZ EDER BİR ZAMAN SONRA. Bir bakmışsın sağlığını kaybetmişsin, belki de en sevdiğin yakınını, kendi derdine düşmüşsün, gözün görmez olmuş hiçbir şeyi, ruhun acırken, canın acırken... CAN OLMAYINCA CANAN DA OLMAZ.
Bitmez ki istekler. Bu sebeptir ki paraya ihtiyaç hiç bitmez.
Kaç para mutlu eder seni şu hayatta? Ve farzet ki elinde, harcar mısın doyasıya. Emin ol saklarsın. Saklarsın ve biraz daha fazlası için çalışırsın. Sakladığına "Bu benim garantim" dersin. Bre gafil, sen paraya garanti verirsin de hayat sana garanti verir mi acaba, bilmezsin.
Elindekini gör, elinde olmayan için isyankar olma. Düşün ki; sen başkalarının hayatına imrenirken, bir başkaları da senin elindekiler için iç geçiriyor. Elbette ki zorluklar olacak hayatta ve hayat sana oyunlar oynayacak hoyratça. Bunlar karşısında elbette ki azimli olacaksın, yılmayacak, çalışacaksın. O zaman hayat tekrar gülecek sana.
Çok çabalıyorsun, belki gece gündüz çalışıyor, kafa yoruyorsun bir şeyler kazanmak için, aileni geçindirmek veya var olan statünü sürdürebilmek için didiniyorsun. Ve kazandığını periyodik olarak bir kenara koyup biriktiriyorsun. Artık biriktirdiklerini görme zamanı gelmedi mi... Şimdiye kadar hep üstüne koydun, sefasını sür artık. Ama yetmiyor değil mi...
Yetmez tabii; Çünkü hayat seni o kadar zorladı ki hep ileriye bakmaya alıştın, kazandıkça kıymetini yitirdi elde ettiklerin ve sürekli yenilendi hedeflerin. Hep daha iyiye, hep daha güzele, biraz daha fazlasına derken kısır bir döngüye girdi hayatın. Korktun. Ürktün. Kapattın kendini dünyaya ve tek gayen kazanmak oldu hayatta, her ne pahasına. Ne pahasına?
Bir bakmışsın hayat bitmiş, biriktirdiklerin ortada kalmış. Gerçi hiç bir zaman ortada kalmaz o mallar, mülkler, paralar. Senin kendine kıyamadığına bir güzel kıyarlar varisler. Biriktirdiğin her kuruşun hakkını verirler.
Kızdın mı? Buna hakkın yok ki... KENDİNE HAK GÖRMEDİGİN ŞEYLERİ BAŞKALARI YAPIYOR DİYE ONLARA KIZAMAZSIN.
Belki, "Keşke kendi yeseydi sağlığında bu paraları" derler, belki...
Büyük ihtimalle demezler, buna inan. Daha burnun düşmeden satar ve paylaşırlar. Çatır çatır yerler. Kemiklerin sızlasa da yerler, yedi tahta altında ters düz olsan da yerler. Bir hayır duası da etmezler.
Kolay unutulursun. Yıllar çabucak geçer, hiç hatırlamazlar, hatır bildirecek bir hatıra bırakmadıysan.
Sen kendine kıymet vermezsen, sana kimse kıymet vermez. KIYMET BİLMEYENİN KIYMETİ OLMAZ.
Yalancı mıyım?
