KİTÂBİYAT 139

Abone Ol
NELER GÖRDÜK BİZ? / OKUYAN BİLİR…




:



Şiir gibi nesir yazmak güzeldir. Güzeldir de ölçü elden kaçırılmamalı. Ayakkabılar eldiven, eldiven bere gibi kullanılmamalı.

Zemheri günlerine doğru yürüyen zamanın bütün akıntıları don tutuyor. Mevsim üşüyor.’

Cümlesini ele alalım: Zaman yürümez, geçer. Mevsimler üşümez, soğur ve üşütür.

* * * Bir şarkıda, ‘Yağdır Mevla’m su…’ deniliyor. Su yağmaz, akar. Yağan, yağmur ve kardır.

* * *

Türk edebiyatında ‘mübalağa sanatı’ vardır. ‘Teşbih sanatı ’ olarak da anılan ‘benzetme sanatı ’ vardır. Fakat benzetme yoluyla yapılan mübalağa sanatında, benzetilenler arasında mâkul bir münâsebet aranır. ‘Manda yuva yapmış söğüt dalına, Yavrusunu sinek kapmış …’ gibi ifâdeler mübalağa sanatı değil, mizah sanatı sayılabilir. Ciddî bir yazıda, ‘romantik olmak ’ maksadıyla ölçü kaçırılınca, yazının tamamı ve hatta yazarı ciddiye alınmaz.