Zaman ne çabuk geçti! Sevgili kardeşim Sancar Maruflu’yu kaybedeli bir yıl (15 Ağustos 2021) oldu! Daha dün gibi! Sancar benden küçüktü. Ben liseyi bitirip, Ankara’ya, Mülkiye Mektebine gidince, ne yazık ki, evden, yuvadan koptum. Evimizin, annemin, babamın sorumluluğu onda kalmıştı. Bu nedenle, Sancar, İzmir’de kaldı, lise, üniversite tahsilini İzmir’de ikmal etti. Benim, üniversite sonrası, İngiltere’de (LSE), ABD’de geçen eğitim hayatım, daha sonra Ankara’da, Devlet Planlama Teşkilatı’nda görev almam nedeniyle, İzmir’e sık gitmem mümkün olmuyordu. Sancar, tam bir İzmirli olarak, İzmir’in aşığı, sevdalısı idi. Büyük Atatürkçüler, Cumhuriyet Okulunun efsanevi öğretmeni Annem Neriman hocanım, İzmir Orman Teşkilatı’nda, yönetici olarak büyük hizmet vermiş olan aynı zamanda, “Ege Ekspress ve Demokrat İzmir” gazetelerinin yazarı Babam Cevat Ziya MARUFLU, Yüce Önderle aynı gün, değişik tarihlerdi 10 Kasım’da, ilahi bir takdir olarak hayata veda ettiler. Annem ve babam beni ve kardeşimi sarsılmaz, asla bitmeyecek olan, herkesten yüksek olan, Atatürk sevgisi, sadakati, onun ilke ve inkılaplarına sımsıkı bağlı olarak yetiştirdiler. Sancar, Fuar Müdürü olarak, belediye ve vilayette protokol/halkla ilişkiler yöneticisi olarak, İzmir’e hizmet ifa etti. Daha sonra sevgili Mülkiyeli kardeşim İzmir Belediye Başkanı Burhan Özfatura ile, Belediye Meclis üyesi ve Başkanı olarak siyasette görev yaptı. Daha sonrada, çok sevdiği dostu Başkan İhsan Alyanak’la mesai yaptı.
Sancar, siyaset üstü, herkes tarafından sevilen, sayılan, dostluğu hep aranılan bir insandı. Özal’la, Demirel’le, Ecevit’le yakın ilişkileri, işbirliği vardı. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra eline şekerini alıp, herkesin gitmeye çekindiği Zincirbozan’a gidip, Demirel’i, Ecevit’i, Baykal’ı ziyaret etmiş, böylesine vefalıydı. Askerlerde Sancar’ı, çok severlerdi. Süreyya, Hurşit Tolon Paşalar ve diğerleri yakın dostlarıydı. Türkiye’de yeni bir mesleki alan olan “Halkla İlişkileri” Betül Mardin, Mülkiyeli sınıf arkadaşım Prof. Dr. Alaattin Asna ile birlikte kurdular. Bu cümleden olarak, kendisine ait ve İzmir’e, İzmirlilere hizmet verecek “HISDAS/HALKLA İLİŞKİLER ŞTİ.” kurdu. Çeşitli organizasyonlar, toplantılar, paneller, kongreler tertip etti. Büyük Atatürk’ün, tarihte bir çığır açan “İzmir İktisat Kongresini” her yıl anma toplantıları ile sıkışık maddi koşullarda, icra etti. Atatürk’ü andı. Kendini İzmir’e vakfetmişti, ancak çoluğunun, çocuklarının nafakasını çıkarmak mecburiyetindeydi! Beklentisi, kendisine iş verilmesi, alın terinin değerlendirilmesiydi. Bu husus yetirince yetiren getirilmedi!
Şunu rahatça ifade edeyim, kendisine verilen işleri büyük bir yetenekle, en mükemmel biçimde yerine getirirdi. Konusunda, belki de Türkiye’de en başarılı, halkla ilişkiler uzmanlarından birisiydi. Ama her şeyden önce, İzmir gelirdi. İzmir’i Sevenler Platformu, İzmir Fakirlerine Yardım Derneği, Çarşamba, Dario Morena vs. birçok derneğin, grubun başkanı idi. Daha açıkçası, İzmir’in babası idi. Zaten adı da “İzmir Babaydı”. Herkese yardım etti, çok kişiye iş buldu, cebinde ne varsa, ihtiyaç sahiplerine verdi, ailesini, çocuklarını düşünmedi! Karşıyaka’da, Celal Bey Asfaltı’nda, annemden kalan mütevazi bir evde oturdu, SSK emekli maaşı ile geçinmeye çalıştı. Sabahleyin uyandığında, aklında hep İzmir vardı. Her yere koştu, yararlı olmaya çalıştı, bu nedenle de sağlığını ihmal etti, ben, kendisine de söyledim, şahsen ben onun yaptıklarını, İzmir’e fedakarlıklarını, kendisini vakfetmesini, asla yapmazdım. Sancar, bunları yaparken hiçbir zaman karşılık beklemedi. Cenazesinde de büyük kalabalığa, onu son yolculuğuna uğurlamaya gelenlere de söyledim, “Sancar kendini İzmir’e vakfetti, ancak İzmir ona gerektiği gibi sahip çıkmadı”...
Kardeşim Sancar, iyi kalpli, hiç kimsenin arkasından konuşmayan, dedikodu yapmayan, müşfik, sevecen, yardım seven, inançlı, güzel, Atatürkçü, Cumhuriyet aşığı, harika bir insandı, benim gurur duyduğum, Sevgili Kardeşimdi. Günler, aylar geçtikçe, onu çok özlüyoruz. Sesini duymak istiyorum. Sevgili Eşi Ayla’yı, 13 Eylül 2020’de bir yıl önce kaybedince, çok sarsıldı. Zaten sağlığı bozuktu, giderek daha kötü oldu, aylarca hastanede yattı. 17 Ağustos 2021 günü, cenazesi muhteşem oldu, İzmir protokolü, en önemlisi dostları, arkadaşları, sevenleri, tüm İzmir onu, cennete, Yüce Allah’ımızın yanına uğurladı. İnanıyorum ki, İzmir tarihi, İzmir’den bir “Sancar Maruflu” geçti diyecek, İzmirliler “İzmir Babayı” hep hatırlayacaklardır. Allah’ın rahmeti hep Sancar’la olsun...