Kapkara acılardayız..!

Modern Türkiye ‘de teknolojiyi son hızla kullanmaya devam eden bizler,ne acı ki; yeryüzünde hep göreceli yaşıyoruz. Hayatın  şıklığını, çılgınlığı ile yaşıyoruz. Hala klasik yöntemlerle yoğrulan ,maden işçilerimiz, beş kuruş için  ekmek parası için çoluk çocuğuna  geçim derdine düşen  toprak altındakileri  hiç birimiz düşünmedik.
Nedense; teknolojiyi, çarpık kullanan halk topluluklarından biriyiz. Eski yöntemlerle maden ocaklarındaki havalandırma  teknikleriyle çalışan  Azrail i koynunda taşıyan  gariban işçiler, SOMA ‘lı vatandaşlarla ; teknolojinin  son teknik yöntemlerini tanıştıramadık.
Sonunda sayısız  insanın,göz göre göre  katili olundu.
Sonra  yas tutulsa ne olur.?
Bilinmez  mi,gidenler bir daha geri dönmeyecekler.!    
Gençlikleri ,ömürleri kara kömüre gömüldü.Şimdi o maden  işletmecileri ve kapitalizmin sahipleri nasıl o parayı yiyebilecekler..?
İnsanlar yeryüzünde hırsızlık, namusluk yapsın diye teknik zeminler hazırlanırken  onca insanın yeraltında ki bu emekleri sonucunda toplu katliamının cevabını kim verecek.?
Yine helal kazanana olan oldu.!
Konuşmaya gelince, suçlu aramaya gelince üzerimize yoktur…
Yine başladık, onu bunu, şunu, kediyi, böceği, bitkiyi, trafoyu suçlamaya…!
Trafo  yüzünden falan olmayan bu kaza düpedüz bir ihmal sonucunda ortaya çıkmıştır.!
Türkiye‘deki, en geniş maden havzasına  sahip olan SOMA‘da hala yerin dibine kadar  yol alan emekçi,işcilerin havalandırma teknikleri, eski  usulde olmamış olsaydı,yeni tekniklerle oksijen havalandırma kapsamlı araçlarla donatılmış olsalardı;şimdi onlar ölümü kucaklamayacaklardı.
Türkiye de bu ilk maden kazası değil.En son 1992 yılında da maden işçilerinin sırtından para kazanıp sonra onlar, ölüme gönderilmişti.
1992 yılından bu yana  ne yaptık.?
Her gün bizler toprak üzerinde çağ gibi keyiften çığlık atarken  toprağın altındaki nice maden işçisinin üzerine ,ekmeğine,kaderine bastık.
İlahi güç, hepimizi affetsin…
Talihsizliğin  ismi,’’şansı kara’’ maden işçilerine rahmet ,yakınlarına sabır diliyorum.