Kadın, büyüklüğün olmuş mihenk taşı.

     Mânâ ulularının, sır taçlı başı.

     Büyüklüklerini genelde kadına borçlular.

     Asırlarca, dillerden düşmeyen yaman ulular.

     Kadın karşısındaki tutum ve davranış,

     Olur mânen bize sebeb-i yükseliş.

     Kadına gösterilen her sabır,

     Mânevî yükselişe birer basamaktır.

     Kadın zarif mi zarif, lâtif, hoş mahlûk.

     Döküldü uğrunda kanlar, oluk oluk.

     Ne fazla gelir eğmeye

     Ne de fazla düzeltmeye.

     O, hep olduğu gibi kalacak.

     Olduğundan ne eksik ne de artık.

     O sana değil, sen ona katlanacaksın!

     Ancak bu şekilde bir kıymet alacaksın!

     Olacaksan, Allah katında gerçek er.

     Olur verdiğin nisbette kadına değer.

                                 X

     Kadın, ancak İslâmda buldu rahat.

     Bu gerçeği bilmiyor çokları heyhat!

     Kimi bakıp câhil kimselere, müslüman ya;

     Sanki her hareketi onun, ölçü İslâma.

     Oysa olmuyor İslâma lâyık herkes,

     Ölçü değil böylesi tipler, pür-heves.

     İslâmı ancak kaynağından ederek nûş.

     Sen kadını, İslâmı bilenlerle konuş.

     Dış görünüşe, boş yere aldanma sakın!

     Onunla beraber sen, asıl içe bakın.

     İnsanlığı kurtarmak için yola çıkan Peygamber,

     Buldu yanında ilk önce, Hatice gibi bulunmaz bir Er.

                                 X

     Oldu kadın, tam bir şefkat kahramanı.

     Hangi çocuk hatırlamaz ki, o sayısız ânı.

     İslâm Yıldızı yazıldı tarihlere adın.

     Oldu erkeğin yüzü seninle ap aydın.

     Ne olur Kadın! Hep böyle kal!

     Ününü her yana durma sal!

     Gönülleri sen hep böyle al.

     Hep böyle, her zaman güzel kal.