Kıymetli Okurlarımız,konu başlığım sizlere biraz sert gelmiş olabilir lakin önce biz kadınların özeleştiri yapması gerektiğinin akabinde bilerek yahut bilmeden yapılan yanlışların yerine doğruların koyulması gerektiğinin kanaatindeyim ki gerçekten sorunlarımızı çözmeye dair etkili adımlar atabilelim değil mi? Yavrularımızı dünyaya getirip ilk temel eğitimini veren,davranış ve söylevlerimiz ile onlara örnek olan bizler değil miyiz?(Annesini yitirmiş yavrularımızıda genellikle bir kadın büyütüyor.)

**Çocuklar cinsiyet ayrımı yapmaksızın eşit haklarla ve aynı kısıtlamalarla büyütülse idi,bugün "kadın-erkek eşittir" diye, hak arayışına  girmeyecektik.

**Kızların da mesleği olması gerektiği düşünülüp eğitimlerini tamamlamadan evlendirilmese idi eşlerinin şiddetinede maddi çaresizlikler yüzünden katlanmak zorunda kalmayacaklardı.

**Çalışan,bakımlı,alımlı kızların-kadınların arkasından çocukların yanında çirkin nitelendirmeler ile gıybeti yapılmasa idi bugün herhangi bir sebepten ötürü akşam saatlerinde dışarda olanlara  bu anormal bir durummuş gibi bir bakış açısı gelişmeyecekti.

**Cinsiyet ayrımı yapılmaksızın çok iyi arkadaş,dost olunabileceği asıl olanın düşünce,anlaşabilirlik olduğu çocuklarımıza öğretilse idi bugün beraber çalışan, arkadaşça yanyana gelip sohbet eden kişiler ahlaksızca zan altında bırakılmayacaktı.

**Ínançları,ahlakı,kişiliĝi bir şekile baĝlayıp yahut kendine benzemeyeni kötüleyen,aşaĝılayan söylevler olmasa idi bugün kadınlarımıza yapılan bu alçakça benzetmelerle uĝraşmayacaktık.

**Giyim ile ahlakı bütünleştirmek yetmezmiş gibi ötekileştirip, yargılayan,iftira atan,zan altında bırakan hadsiz,saygısız düşüncelerini çocuklarına aşılayanlar yüzünden bugün taciz-tecavüz olaylarında suçlular mini eteĝi savunma unsuru olarak kullanıyor deĝil mi?

**Saygının,anlayışın,hoş görünün olmadığı yerde sevginin de huzurunda olmayacağı benimsenip  o yönde tutum ve davranışlar sergilense idi bugün şiddet bu kadar normalleşmezdi diye düşünüyorum.

Bildiğiniz gibi bu konuyu defalarca farklı açılardan,farklı başlıklar altında kaleme aldım malesef ne üzücü vakalar nede bu konuya dair yazılacaklar bitmiyor.

Haftaya  makaleme kaldığım yerden devam etmeyi düşünüyorum.

Saygılarımı sunar,esenlikler dilerim.