Kadın deyince, düşünürüm ince ince.

Gelir aklıma, bin bir düşünce.

Kadın deyince, ahh bilseniz;

Ne çok üzülürüm!

Sanki olacakları,

Önceden bilirim.

Oysa buyurdu Peygamberim:

“Güzel davranandır kadına,

Hayırlı ümmetim Benim.”

Ey yârenler! Dost acı söyler.

Bilirsiniz akışını suyun;

Siz bir de, benden duyun!

Eğer kadınsa konumuz,

O’na bağlı sonumuz.

İstiyorsan, hikmetince kadına gâlip;

Olmalısın kuzum, sözde O’na mağlup!

Kadın olursa, ister istemez şayet hatâlı,

Gelmiştir; kör, sağır ve dilsiz olmak zamanı.

Varsın sırasında haklı olsun elceğiz!

Unutma ki, biz her zaman erkeğiz.

Eksik etektir o her zaman,

İncitme O’nu hiçbir zaman.

Unutma, durup dururken kadına lâf yok!

Böyle davranmayana, söylenecek söz çok!

Çünkü olacaktır o, bir gün anne;

Hatâsından, kusûrundan sana ne?

Kolay mı hiç birader, olmak anne?

Yakışır mı, buna demek “Bana ne?”

Ahh bilsen, kadınlık ne zor!

Hiç bakmazsın eşine öyle hor!

Zor dostum, anlayışlı olmak zor...

Erkek olmak insana bazen kor.

İstiyorsan olmak gerçek er;

Olmalısın hep, kadınla beraber.

Çünkü; hayat yolunda ederken, uzun bir sefer.

Yükün altında; O’dur aslında ezilen nefer!

Yükün altında, O’dur aslında büzülen!

Yine de O’dur, yarınlara ümit tohumları eken.

Kadın deyip de, geçme azîzim;

Olacaksa yarınlar aydınlık içinde, bizim;

Onlar yoksa işin içinde, bir işin;

Boşuna yorulma sonu yok bu yarım gidişin!

Yağar karanlıklar üstüne, sağnak sağnak!

Arar olursun emin bir sığınak.

Kaplar her yanı, zifiri bir karanlık!

Kadının gülümsemesi, hayâl olur artık.

Öyleyse gerçek bir erkek;

Kadına kafa tutar ne demek?

Ne demek kadına atar sopa, vurur değnek?

Alarak yerini kadının yanında, dur!

Etme tavırda, lâfızda sakın kusûr;

Eğer istiyorsan bulmak evinde huzur.

Bekliyorsan ömür boyu, O’ndan hürmet;

Olsun bütün hareketlerinde ince bir hikmet.

Çünkü kadın demek:

“Dünyada sevilecek üç şeyden biridir.” dedi Peygamber.

İşte O’ndan, en güzel haber:

“Kadındır.” be yârenler!

Böyle bir inciye olunmaz mı sadef?

İşte size hayatta en büyük hedef!