Uygulamalar gösterdi ki, özerk bölgeler de huzur getirmedi !!
Kral’ın yetkileri büyük ölçüde semboliktir. Esas yetki Kral’ın atadığı Hükümete aittir. Ancak, Kral, yasama organını feshetme ve Anayasa’da belirtilen koşullarda halkoyuna başvurma yetkisine sahiptir.
Hükümet, Anayasa uyarınca, 350 üyeli Temsilciler Meclisi ve 266 üyeli Senato’dan oluşan Parlamentoya (Cortes Generales) karşı sorumludur. Meclis üyeleri dörder yıllık dönemler için doğrudan seçilmektedir.
1978 Anayasası İspanya’yı oluşturan etnik grupların ve bölgelerin özerkliğini tanımakta ve haklarını teminat altına almaktadır. Anayasa’nın ilgili hükümleri dışında, 17 bölgeden her birinin kendisine ait özerklik yasası bulunmaktadır. Bölgelerin kendi parlamento ve yürütme organları vardır. Resmi dil “Castellano” (İspanyolca) olmakla birlikte, özerk yönetimlerde ikinci bir resmi dil de kabul edilebilmekte ve bu yönetimler ulusal bayrak yanında kendi bölgesel bayraklarını da kullanabilmektedir. Bugün, Katalunya, Valensiya, Balear Adaları, Bask ülkesi ve Galisya Özerk Yönetimlerinde İspanyolca'nın yanısıra ikinci resmi dil kullanılmaktadır. Katalunya, Bask Ülkesi ve Galisya, 1978 Anayasası hazırlanmadan önce de özerklik statüsünü elde etmiş olduklarından, “Tarihsel Özyönetimler” olarak adlandırılmışlardır. Zaman içinde diğer bazı özerk yönetimler de Statülerine “tarihsel özyönetim” ibaresi eklemişlerdir. 17 otonom bölgenin tümü aynı yetkilere sahip değildir. 1978’den buyana her özerk yönetimin yetkilerinde ve Statüsünde değişme olmuştur. Ülkenin toprak bütünlüğünü bozmaya yönelik emelleri önlemek amacıyla, özerk bölgelerin federasyon oluşturamayacakları hususu Anayasa’da hükme bağlanmıştır.
Partilerin Mecliste grup kurabilmeleri için ise 5 milletvekili çıkarmaları ya da oyların en az % 5’ini almaları gereklidir.
Ülkede 17 özerk bölge ve 2 özerk kent yönetimi bulunmaktadır..
