“İnsan okur”
Kalırsan bu kutlu öğütten geri
Hiç durma “Karalar kur”
Kutsal Kitap’ın evvelemirde
Diyor ki sana: “İkra”
Yoksa pişman olduğuna da
Pişman olacaksın sonra
Okumayan insanın bedeni
Döner Kerbelâya
Hazır olsun artık o
Başa gelecek her belâya
Su başını taştan taşa vurdukça
Akışı hızlanır
Beşer kitaptan kitaba eğildikçe
Kendini tanır
Henüz yarı yaş
Yani olmadan otuz beş
Sen sen ol geri kalma
Okumaktan kardeş
Madde ve mânada
İstersen aydınlanmak
Çevir yüzünü kitaba
Olsun yüzün ak
Okurken kitabı varken ömrümün
Azaldığı endîşesi
Okuma sevincinin içimde kalmıyor
En ufak neş’esi
Her kitap mu’terif / i’tirafçı olarak
Bekler ayakta
Sırlarını paylaşacak insan arar
Gözleri ufukta
Sevgiliden ayrılış Kerbelâya düşüş
Olduğu gibi
Kitaptan ayrı düşüş de eder insanı
Dünya garîbi
