Gün geçmiyor ki şaşırmadığımız olaylar yaşanmasın. Gün geçmiyor ki kendini erkeğim diye sıfatlandıran müsveddelerin ailede ki çocuğa, eşe baskı ve dayak haberleri duyulmasın. Bu sefer çok elim bir haber ile karşınızdayım okurken bile tüylerim diken diken oldu. İsim belirtmeden sizler ile paylaşacağım ilgili satırları. Herkesin yine ders çıkarıp kendini sorgulaması gerektiğini düşündüğüm, okuduğum o yakarış ve yaşanılanlar...

Annesini korumak isterken babasını öldürdü...

Türk milleti bu kızımıza sahip çıkmalı. Başından geçenleri okuduğunuz zaman ne kadar haklı olduğumuzu göreceksiniz.

Bir baba düşünün ki... Sürekli cezaevine girip çıkıyor. Kendi evine getirdiği Çocuğu yaşında ki kadınlar ile eşinin ve kızlarının gözü önünde birlikte oluyor. Başka bir kadın ile evlenmek için karısını boşayarak evlilik yapıyor. Karısını ve kızlarını evin arkasındaki ambar denilen yerde kesici aletler ile sürekli dövüyor. Hayatını TEFECİLİK yaparak geçindiriyor. Ve bu ahlaksız baba öz kızına cinsel tacizde bulunan bir arkadaşına bir şey olmaz diyerek sahip çıkıyor. Anne ve kızları kurtulmak için sığınma evine gidiyor ama adreslerini tespit eden baba onları tekrar evine geri getiriyor. Sarhoş olarak eve geliyor. Karısını sürekli olarak pis işlerine alet ediyor. Karısının anne ve babasından kalan maaşını ve evini elinden alıyor. Ve son olarak sarhoş halde eve geliyor ve karısına 60.000 TL lik bir senet imzalamaya çalışırken kızı araya giriyor ve silah patlıyor, adı sadece baba olan kişi vuruluyor. Ve şimdi Türk halkı olarak bir duygudaşlık yapalım. Sizce kim ölmeliydi. Lanet olası bir hayat süren Baba mı? Yoksa her yönüyle acı ve keder ile boğuşan Anne mi? Ya da 4 ay sonra üniversite sınavına girecek olan ve İzmir 9 Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesini kazanmak isteyen, ama bu kirli aile ortamının için de yaşamaya mecbur bırakılan bir kız çocuğu mu? Sizce kim ölmeliydi. Biliyorum bir aile böyle yıkılmamalıydı fakat şartlar ve zalimliğin sonu işte bir aileyi bu hale getirdi.

 "ANNEM İÇİN DEĞERDİ" diyen bu kızımız Meşru Müdafaa kapsamına alınmak istiyor.

Bende diyorum ki seni gururla taşırım köşeme. Okumayan kalmasın bilmeyen kalmasın. Sonra derim ki herkes her şey olur ama baba olamaz. Bununla ilgili daha sınırsız örnek verebilirim bu kızımız öldürmüş babasını. Ölümü, cinayeti katiyen masum göstermeye çalışmıyorum ama annem için değerdi ifadesi eğer onu öldürmeseydim o hengamede annem ölecekti diyen bir yavrunun haykırışı ciğerimizi en derinden yakıyor. Nice babalar nice aileler var. Bir baba vakasını yakaran kızımızı daha ekliyorum köşeme, duyulsun istiyorum böyle babayım diye geçinen zulümden başka bir şey bilmeyen babalık sıfatını yerlerde süründüren, sinkaflı cümlelerin en ağırını hak eden insan müsveddeleri deşifre olsun istiyorum. Evlatlarına yaşattıkları psikolojik travmanın kat bi katını onlar yaşasın istiyorum.

İkinci psikolojik baba vakası sizlerle.

Merhabalar Hanımefendi. Benim babam yıllardır annemi aldatıyor çok önceden beri annem hep sizin için dedi öyle böyle dedi oturdu ben evlendim eşimin ailesiyle sorunlar yaşadım ailemin binasına kendi daireme geldim 4 yıldır iç içe sayılırız. Babamla hiç çok iyi olamadık hiç dinlemedi hiç anlamadı hiç baba gibi davranmadı her akşam içen ona buna sataşan bir iyi bir bakmışsan kötü davranan biri.

Hep annem ilgilendi bizle. Doktora gitti psikiyatra sevk edildi gitmedi aşırı sinirli biri. Hadi eskiden aldattı annemi yuttu annem şimdi hala aldatıyor bir sürü şey yakaladım resimler telefon konuşmalarına şahit oldum bilen birinden dinledim her şeyi öğrendim annemde resim telefon numarası telefon konuşmalarına şahit oldu yani durumu biliyor. Kavga kıyamet koptu annem evden kovdu babamı. Polisler geldi eve binadakiler şikâyet etmişler. Ben araya girdim annemi savundum kardeşim babama demediğini bırakmadı arkadaşlarına bile rezil etmiş bende annemi kardeşimi savundum diye ben düşmanım şuan babamın gözünde. Her şeyi ben yapmışım. Her şeyi benim başımın altından çıkmış. Onlara arka çıkmışım. Akıl vermişim ben ortaya çıkarmışım niye ona laf söylemişim niye görmemezliğe gelmemişim. Annemin 25 milyar parasını bankadan çektirip kadınlarla yedi ve piyasaya bir sürü borcu var satarım dairelerimi öderim diyormuş bina dedemden yadigar ama tapusu onun üzerine benim ben yaptırdım diyor. Annem boşanacağım diye avukatlar aradı görüştü. Binayı ayağa kaldırdı. Evden kovdu babamı. Konuşmadı şimdi iyi oldular ben kötü oldum. Baba oğul eş gayet iyiler annem durumu kabullendi ben ortaya çıkardım anneme destek oldum babamın karşısında durdum rest çektim diye ben dünya kötüsüyüm. Eşime onu burada istemiyorum demiş benim için. Buradan çıkamam çünkü eşimin ailesiyle problemlerimiz var çıkarsam hepsi tekrar bana bulaşacaklar ve dillerine sakız olacak bu durumda ezilirim. Çok utanıyorum mahallede herkes biliyor durumu. En çok da anneme kızıyorum bile bile hala bunca şeye rağmen kocasıyla nasıl iyi olabiliyor. Aldıkları para karılarla yediği borçlara gidiyor ve hala gece eve geç geliyor. Annem karın tokluğuna duracağım diyor şaşkınım boşanacağım, gideceğim, katlanmamam artık diyen kadın yok. Çok şaşkınım herkes şaşkın ailemde annen nasıl hala duruyor diyorlar. Annem parayı vermek istemediğinde annemin üzerine yürümüş ben yanlarında değildim evimdeydim annemin boğazını sıkmış kolları mosmordu rapor alalım dedim korkudan almadı parayı verdi şimdi iyi davranıyor. Tatilde gittik annemle 1 defa bile annemi aramadı. Annemi sevmiyor yalnız kalmaktan korkuyor babam çünkü kimsesi yok bütün akrabaları sırt döndü arkadaşı yok herkes dışlamış. Babamın bir arkadaşı abiye konuştum(eşi çok sevdiğim ablamdır ailece görüşürüz) kızım senin baban normal değil tedavi olması lazım ben ona akıl verdim böyleyim yapacağım yine gideceğim ben bu hayatı seviyorum diyormuş ve her şeyin suçlusu benmişim. Her gün kavga var evlerinde. Huzurları yok. Kavga edip benim evine sığınıyorlar bende kaldılar 2-3 defa ne yapabilirim? Ama ben artık elimi eteğimi çektim birbirlerini öldürseler de umurumda değil. Şuan yanımdan geçerken kafasını çeviriyor şaşkınım. Onları gördüm ya midem bulanıyor ondan. Öyle bir babanın kızı olduğum için utanıyorum. Annemin nasıl onla hala aynı evde yaşadığına inanamıyorum. Resimler, mesajlar, telefonda kadına yalvarmalar, 19 yaşındaki kızlara canım tatlım gibi mesajlar daha neler neler eşimde her şeyi öğrendi. Çok utanıyorum ne biçim bi aile bu anlamıyorum. Ben ne yapacağım? Annemle de bir kaç gündür hiç konuşmuyorum yanına çıkmak istemiyorum bu evden çıkamıyorum taşınamıyorum. Hele kardeşime o kadar sitemliyim ki o 25 bin onun parasıydı yani kardeşim araba alsın diye biriktirmişti annem kardeşim babamın üzerine yürüdü parayı istediğinde ben arala girdim kötü ben oldum şimdi yağ ballar parayı verdiler iyi oldular. Ne yapacağımı şaşırdım suçlu ben miyim şimdi?

Satırlara dökülen ve hayret ile okuduğum Kardeşimizin yakarışı da çok farklı psikolojik bir eziyet.

Son olarak kelamım şudur; Ebeveyn olacak kişinin olgun, bilinçli ve her açıdan gelişmiş olması önem arz etmektedir. Her türlü çocukların kişisel eğitimi küçük yaştan beri örnek olacak şekilde anne ve baba sergilemelidir. Sorarım size sayın okuyucularım bu iki vakada suç kimde? Sizler olsaydınız ne yapardınız? Son zamanlar da çok fazla yaşanan bu aile içi ihtiraslar, bozuk düzenler, ataerkil toplum, ataerkil aile yaşantısının çok dışında olan bu vakalar hızla artmakta sizce burada kendini sorgulaması gerekenler kim?