Değerli Okurlarımız,

   Hadi... Bu yıla her birimiz fark yaratarak girelim. Geleceğimize mutluluk, insanlık, umut tohumları ekerek girelim. Sonra onları sulayalım, büyütelim olur mu?

   İster padişah ol, ister dilenci; işin, konumun, yaşın, cinsiyetin ne olursa olsun hepimizin asıl temel ihtiyacı, sevgi değil midir?

   Hepimiz huzurlu olmak, yarınlarımıza umutlarla bakmak istemez miyiz? O zaman yüreklerde açılan yaraları iyileştirmek, hüsranları çöpe atmak, karanlıkta kalan ne var ise onlara ışık olup aydınlatmalıyız.

   İsterseniz şimdi beraber neler yapabiliriz düşünelim. Havalar soğuk, çok soğuk değil mi? Lüks bir yerde, bir gece de harcayacağınız o para ile bir ailenin bir aylık yakıt masrafını, mutfak ihtiyacını karşılasanız; sıcak bir evde oturmanın mutluluğunu tadan yavruların gülümseyişi sizi daha çok mutlu etmez mi?

   Montu, ayakkabısı hatta kışlık kıyafetleri bile olmayan o minicik yüreklerin bu ihtiyaçlarını karşılasanız; o meleklerin gülen gözlerindeki o ışıltıdan daha manalı bir şey olabilir mi?

   Bir öğrencinin cep harçlığını verseniz bir aylık servis, yemek parasını karşılasanız mutlu olmaz mısınız?

   Sokakta çalışan, küçük yaşta ev geçindirmek zorunda olan çocuklardan tespit ettiklerinizi yetkililere bildirseniz; onları sokaktan ve çalışmaktan kurtarıp, ait oldukları yere okullara başlamasına vesile olsanız mutlu olmaz mısınız?

   Kimsesiz bir çocuğa, koruyucu aile olabilir ona aile kavramını öğretebilirsiniz. Sevginiz ve şefkatiniz ile onu kucaklayabilirsiniz. 

   Evimize alışveriş yaparken; hani o çocuklarımızın en sevdiği meyvelerden, yiyeceklerden durumu olmayan kuzulara da alıp verebilirsiniz.

   “Benim durumum da çok iyi değil” diyenleri duyar gibi oldum. Beterin beteri var unutmayalım. En azından bir kutu süt, bir paket bebek bezi, bir paket baklagil, 1 kg meyve alıp verebilirsiniz. Sizin küçücük gördüğünüz bir yardım, ihtiyaç sahibi için çok şey ifade edebilir sizin beğenmeyip çöpe attığınız şey, başkasının karnını doyurabilir.

   Yeter ki isteyelim, yeter ki vicdanımız kurumamış olsun, yeter ki empati yapalım, mutlaka herkesin yapabileceği bir şeyler vardır.

   Eminim ki, şu anda sizlerin de akıllarına birbirinden güzel nice değişik fikirler geldi.

   Hadi canlar hadi... bugün umut olalım, bugün mutluluk olalım, bugün uzanan el olalım, yeni yıla duyarlı olarak, insan olmanın hakkını vererek başlayalım. Esasen en büyük iyiliği kendimize yapıyoruz. Merhamet, sevgi, duyarlılıkla depomuzu dolduruyoruz, insanlığını unutmuş, egoist, bencil, vicdansız insanlara “bizler varız ve çoğalacağız, yarınlarımızı soldurmayacağız, karanlıklara ışık olacağız, el ele verip pırıl pırıl bir gelecek inşa edeceğiz” diyoruz. Biliyoruz ki anlamak, anlamaya çalışmak, başkalarının duygularını hissetmek, acısını paylaşabilmek herkese nasip olmaz. Bu arada sağ elin verdiğini sol el görmemeli kaidesini de unutmamalıyız ki kimseyi iyilik yapacağız derken daha çok üzüp, incitmeyelim olur mu?

   Hadi! Zaman kaybetmeden o aklınızdan geçen harika fikirleri uygulamaya başlayın olur mu? 

   Duyarlı olan her yüreğe, başkalarının yüzünü güldürerek gülmenin tadına varanlara, paylaşmayı bilenlere sevgi ve saygılarımı sunarım. Esen kalın.