Doğum günün kutlu olsun yavrum
Sen doğduğunda yayınlanan köşe yazım şöyle...senin için oğlum.
HÜSEYİN PARS KAYA
Hoş geldin.
Hoş geldin oğlum.
Bir elimizde, yüreğimizde büyüttüğümüz orkideler…
Diğerinde, ılık lodoslardan yaptığımız yorganların…
Seni bekliyoruz aylardır gözümüz yollarda…
Bir tarafta, hakkı hiçbir zaman ödenmeyeceklerden annen Serap…
Diğer tarafta, iri siyah gözlerini dikerek heyecanla gelmeni bekleyen ablan Martı…
Ve ben, baban…
Özlemle bekledik seni.
* * *
01.Ekim.2010 cuma günü doğdun.
Anadolu’nun şirin küçük illerinden birinde, Bolu’da “merhaba” dedin hayata.
Önünde sağlıkla geçecek uzun yıllar için attığın ilk adım var ya oğlum.
İşte bu ilk adımdan son adımına kadar geçecek zaman, senin için ayrılmış ömür olacak.
Dilediğin gibi kullan ömrünü oğlum.
Sıkıca doldur içini.
Göreceksin ki yaptıklarının hepsini içine alan bir elastik torba gibi, ömür.
İki kuralı aklından hiç çıkarma oğlum.
İnsanın iyisini seç ve yanına al, güven ona, dost ol.
İnsanın kötüsünü seç ve karşına al, güvenme ona, gözünün önünden ayırma.
Sonsuza giden yolda soyumun devamı oğlum…
Günü geldiğinde sen de iki satır senden sonrakilere yaz.
Yaz ki, soyumuzun yazılı tarihi oluşsun
* * *
Oğlum Hüseyin Pars!
İlk adını sana annen verdi, ikincisini baban.
İstedik ki, abla kardeş ömrünüzde özgür ve güçlü yaşayın.
Size musallat olan her türlü kötülükten adınızın anlamlarıyla mücadeleye başlayın.
Her ortamda adınızla öne çıkın.
Kötülerle mücadele edin.
İyilerle yakınlık kurun.
Yarım asırlık ömrümün altın taç’ı, oğlum!
Abla kardeş her zaman kardeşten de öte dost olun.
Daha da önde tek kural var.
Vatanı her zaman sevmek
Bu kuralı ilelebet önde tutun.
* * *
Aramıza hoş geldin oğlum.
Biliyor musun Hüseyin Pars!
Dünyanın bütün ağaçları senin için dört mevsim meyve verdi…
Çiçekler en güzel kokularını saldılar bahçelerden…
Kuşlar en içten şarkılarla karşıladılar seni…
Ya bilsen bunlardan bin kat fazla annenin sevincini…
Hele kara gözlü ablanı ve bu satırlarda babanın içini…
Hoş geldin, hoş geldin be oğlum.
Sevinçten ağlattın bizi.
