Kanada’da yapılan bir projeden çok güzel sonuçlar alınmakta olup,huzur evleriyle çocuk esirgeme kurumunu birleştirip,bakabilecek durumda olan yaşlılara hem babaanne hem anneanne olmayı tatdırıyorlar.Hemde minikler sahipsiz kalmaması için  aile ortamında yetişmiş oluyorlar.Bence muhteşem bir düşünceyi ele alıp faaliyete geçirmişler. Türkiye'de de bunun olmasını talep edelim toplum olarak.Kadın sığınma evleri, çocuk esirgeme kurumları ve yurtları ve de darülacezeler birleşse,hep beraber aile ortamı gibi olsa çok güzel olurdu.Hem çocuklar büyüklerle hemde yaşlılar evlat gibi,torun gibi şevkatle bir arada olup,birbirlerine destek olununca hayat daha güzel ve yaşamaya değer olmaz mıydı?O çocukların annesi, teyzesi, halası, dayısı, amcası  olup mutlu huzurlu gelecegin büyükleri olarak hazırlayalım. Yaşlılar ise;evlat, torun, yeğen, kardeş  sevgisini onlar üzerinde gidermiş olarak zamanlarını daha kaliteli tüketmiş olurlar.Bu kadınların içinde kilim dokuyan, örgü ören,  kitap ve şiir yazan, her meslekten anlayan bayanlar ve kız çocuklarını eğitip öğretip hayata da böylece hazırlamış olurlar. 

Erkekler ise berber, tamirci, ayakkabıcı, çaycı, terzi vs gibi meslekten olanlar da erkek çocuklarını eğitse öğretse muhteşem bir geleceğe hazırlasalar;ayrıca 

içlerinde öğretmenler de var,onlarda bu çocukların derslerine yardımcı olmaları,onları daha iyi bir yaşama sevincine sürükleyip başarı basamaklarını tırmanma ya yol gösterici olmalarını sağlamış olurlar.Kenara atılmış,bir işe yaramaz gibi hissetmektense  çocukları eğitip  öğreterek mutlu olacaklarını biliyorum... 

Karşılıklı manevi alış veriş de bulunmak,üretmek,harika bir duyguyu yaşamaya teşvik etmek daha da güzel.Tarifi dahi yok. 

Mutlulukla ve sevgiyle kalın.