Sevgili anne babalar eski evliliklerden bugüne bakıldığında nerede o bir yastıkta kırk yıl diyebilmek için aile kavramını mumla arar oldu artık.

Büyük annelerimiz ve dedelerimiz sevgiyi, saygıyı, sadakati bildikleri için evlilikleri de uzun soluklu olduğunu hepimiz biliyoruz.

Şimdilerde ise evliliğe emek vermek bir yana dursun, canı sıkılan adliyenin yolunu tutup ilk celsede boşanıyor olmaları da beni maalesef çok ürkütüyor...

Sevgili anne babalar eşlerinizle anlaşamayıp yollarınızı ayırıyor olabilirsiniz fakat çocuklarınızdan asla ayrılıp boşanamayacağınızı bilmelisiniz.

Tabii ki hiç kimse evlenirken ayrılmak için evlenmiyor.

Eşlerin bitmiş bir evliliği yürütmenin pek de bir önem iştigal etiğini sanmıyorum fakat akla gelen ilk soru şu.

Peki ya çocuklarımız?  Ortada parçalanıp yok olup yıpranacaklar mı yani?

Bu durumu önlemek için sadece eşlerden boşanacağız arkadaşlar çocuklarımızdan değil...

Ölene kadar onlar bizim evlatlarımız, bizlerde onların ebeveynleri olarak son nefesimize  kadar böyle idame ettirmek zorundayız.

Ayrıldıktan sonra anne yok baba yok olarak büyütülen çocuklarımızın psikolojisini bozmaktan başka bir işe yaramayacağını  hepimiz bilmekteyiz.

Parçalanmış bir ailenin terk edilmiş evlatlarından anneye, babaya, vatana, millete ne gibi bir fayda olabilir hiç düşündünüz mü?  Elimizi vicdanımıza koyup başımızı yastığa koyduğumuzda rahat uyumamız için evlatlarımıza sahip çıkacağız. Sadece anne ve baba değil bu konuda sorumluluk sahibi olan amca, dayı, hala, teyze evliliğin çatısını ayakta tutan şahıslardır. Unutmamak lazım ki bizlerden daha çok çocuklarımızın yeri var o çatının altında. Boşanmış olsak  dahi anneyle babayla birlikte olmak, birlik de zaman geçirmek en doğal hakları olmalı yavrularımızın.

Sağlıklı beyinleri ve geleceği bizim ellerimizde olan  hayırlı ve akıllı evlatlar yetiştirmek istiyorsak onlardan boşanmayacağız bunu  aklınızın bir köşesine yazın ki unutulmasın.

Yani saygımızı, sevgimizi, ellerimizi çocuklarımızdan asla ve asla çekmeyeceğiz. Sahipsiz hayvan bile annesiz babasız kaldığında nasıl vahşi hayvana dönüşüyorsa, çocuklarımızı sahipsiz bırakmayıp, anne baba sevgisinden eksik etmeyeceğiz.

Onlara her daim destek olmak bizim boynumuzun borcu olarak  bilinsin. Sevgisiz ve sahipsiz kalan çocuk yırtıcı bir kuşa hatta kartala kaplana dönüşür hiç unutmayın...

Sevgiyle kalın