Çocuk işçiler

Kayıp çocuklarla ilgili verilere göre, Türkiye’de en çok kayıp çocuk İstanbul’dan sonra 138 çocuk ile İzmir takip ediyor. Evden kaçarak kayıp ilan edilen çocuklardan bazısı geçimini çalışarak temin ediyor.
Çeşitli işlerde çalışan çocukların aralarında okula devam edenler de bulunuyor. Aile gelirine katkıda bulunmaya zorlanan çocukların birçoğu okul ve oyun gibi temel haklarından mahrum kalıyorlar.
Araştırmalara göre, Türkiye’de 6-17 yaşları arasında 16 milyon çocuktan 7 milyonu çalışıyor. Tarım, sanayi ve hizmet sektöründe çalışanların sayısı yaklaşık 2 milyon. 5 milyon çocuk ise aile işlerinde çalışıyor. Bu çocukların yaklaşık 700 bini sendikaların örgütlendiği alanlarda ve çok kötü şartlar altında çalışıyor.
Araştırmanın yapıldığı sırada 6-14 yaş grubundaki çocuk sayısı 12 milyondu.
Bu yaş grubundaki 1 milyon 400 binden fazla çocuk okula gitmiyor. Okula giden 10 milyon 600 bin çocuğun ise 3 milyondan fazlası bir yandan da bir işte çalışıyor. 15-17 yaş grubundaki yaklaşık 4 milyon çocuğun ancak yüzde 50’si okula devam edebiliyor.
Sokakta çalışan çocuk sayısının açıklanan rakamın gerçekte çok üzerinde olduğu ifade ediliyor. Sanayide yaklaşık 900 bin çocuk işçi var, ancak hepsinin kayıtlı olması gereken çıraklık eğitim merkezlerinde 220 bin çocuk görünüyor.
Çalışan çocukların yüzde 59’u ücretsiz aile işçisi olarak görünüyor. Çocuk emeğinin en çok kullanıldığı sektör ise tarım. 6-17 yaş grubundaki çocukların yaklaşık yüzde 58’i tarımda, yüzde 22’si sanayide, yüzde 10’u ticarette, yüzde 10’u da hizmet sektöründe çalışıyor.
Türkiye genelinde 6-17 yaş grubundaki çocukların çalışma nedenlerinde ilk sırayı yüzde 38.4 ile aile gelirine katkıda bulunma, ikinci sırayı yüzde 19.8 ile ailenin ekonomik faaliyetlerine yardımcı olma, üçünü sırayı ise yüzde 15.9 ile ailesi istediği için çalışma alıyor.
Bunları yüzde 10.4 ile iş öğrenme ve meslek sahibi olma gerekçesi izliyor.