Onların yaşamımızda ne kadar önemli olduklarını, aslında yerlerinin asla doldurulamayacağını çok geç anlarız.O zamana dek de her babalar gününde aldığımız sıradan hediyelerle durumu kurtarmaya çalışırız. Halbuki onlar, yaşantımızın en ağır taşını ifade ederler O taş bir kere uçurumdan aşağı yuvarlandı mı sırtımız bomboş kalır, hayatta ilk defa gerçek kaygıya düşeriz. Kız çocuklarının güvencesi, erkek evlatların modeli olan babaların, aslında bir aileyi ayakta tutmak için neler yaşadığı pek de fark edilmez. Onlar, hep geri planda görülmeyen kahraman olmayı tercih ederler. Aslında ne hissettikleri ve yaşamlarına nasıl devam etmek istediklerinin bir önemi olmadan çocuklarının geleceğini garanti altına almak için uğraşırlar. Her şeyden önce babadırlar ya gerisinin bir önemi yoktur. Bugün adına tüm babaları ve kendisini baba gibi hissettirenleri kutlarız...