(Sağ ve ÖLÜMSÜZ tüm babalar için)
(Güfte-Karadeniz; Canfer Balçık)
Dostlar; bügün başımı/
Efkâr sardı, sis sardı/
Hızla geçen seneler/
Kaç canımızı aldı?//
Ah babam, yiğit babam/
Çatıydı hepimize/
O göçtüğünde ,sanki/
Dağ çöktü üstümüze//
Babam ses verdiğinde /
Titrerdi sıradağlar/
O gittiğinden beri/
Hem köy hem yayla ağlar//
(Nakarat)
Ah; babam sağ olsaydı/
Dünya adam görseydi/
Bir bakışı yeterdi/
Gözleriyle sevseydi //
Köy viran, yayla viran/
Babasız şenlenir mi?/
Ana, baba olmadan/
Muhabbet demlenir mi?//
Onlar sağken, hanenin;/
Unutmam havasını/
Ne içten yaparlardı/
Hakk’a yakarmasını//
Horozlarının sesi/
Muhlamanın kokusu/
Gidin köye uşaklar/
Geri gelsin dokusu//
Çayırlarda inekler/
Çeşit çeşit çiçekler/
Köyü şendirenler/
Cenneti görecekler //
Uşaklar; hiçbir ömür/
Dayanmaz hızarlara/
Bayramlarda olsa da/
Uğrayın mezarlara//
Babası sağ olanlar/
Öpsün ayaklarını/
Felek; çok acımasız/
Döndürür çarklarını//
Haydi şimdi, elleri/
Döndürelim semaya/
Hem kalan hem gidenler /
Hepsi muhtaç duaya//
Allah, hiçbirimize/
Onulmaz dert vermesin/
Hiçbirimiz, azıksız/
Bu alemden göçmesin//
İyilikten, dostluktan/
Umut, sevgi derelim/
Kervan göçüp gidiyor /
Düşene el verelim//
Uşaklar; son sözüm bu;/
Kibri, hırsı bırakın/
Kim bilir ki; menzile/
Kim uzak, kim çok yakın?///
