30 yıldır süren PKK terörü, Türk-Kürt herkesi canından bezdirdi. Yıllardır yazıyoruz, Küt aydınlarının neden sesi çıkmıyor diye!?... Nihayet Kürt aydınlarının sesleri çıkmaya başladı!? Fakat heyhat!? Bu nasıl bir ses veriş? Doğu ve Güneydoğu’nun Sivil Toplum Kuruluşları (STK), TSK (Türk Silahlı Kuvvetleri) ve PKK birlikte silah bıraksın, ateşkes yapsın diye ahkâm kesiyorlar? Mesele anlaşılmıştır. Bu STK’ların hiçbirinin özgür iradesi kalmamıştır. Birazcık sağduyu sahibi olsalardı, Devletle bir örgütü aynı kefeye koymazdılar. Kendilerine göre haklı olabilirler. Çünkü PKK’yı terör örgütü olarak kabul etmiyorlar. Dünyanın hiçbir yerinde, devletler silah bırakmaz ve teslim olmaz. Eğer barış içinde, bir arada yaşamayı gerçekten istiyorlarsa, en azından Devlet ve PKK ayrımını cesaretle yapabilmeleri gerekirdi. Oysa dünya tarihi ve Türk tarihi iyi incelendiğinde görülecektir ki, krallar ve padişahlar, ülkenin birliği için, gerektiğinde kardeşlerini ve evlatlarını hiç düşünmeden katletmişlerdir. STK’ların ortak beyanatlarıyla TSK silah bırakmaz, bırakmamalıdır. Doğu illerinin sokakları her gün savaş alanına dönüyor. Olaylara çok yumuşak müdahale ediliyor. Bir dönem, “bayıltıcı mermi” kullanacağız dediler, ama kullanamadılar. Vatandaşın evi ve aracı her gün tahrip ediliyor, caydırıcı bir tedbir yok!? Millet, sabırla bir önlem bekliyor.