Bu hafta sonu, tüm ülkede acı, isyan, lanet vardı.
Henüz 20 yaşında, bir minibüste, kanımızı donduran bir ölümle hayata veda etti Özgecan kızımız.
Toplumun yüreği yandı.
İnsanların tahammül sınırları fazla fazla aşıldı.
İşte bundan dolayı herkesin dilinde “idam kararı” dolaştı.
Nasıl dolaşmasın ki! Saymakla bitmez!!!
Hepimizin halen tüylerini diken diken eden Münevver Karabulut vahşeti...
2012’de Batman’da H.D’nin tecavüze uğraması ve boğulması...
2014’te okul çıkışı 14 yaşındaki E.A.’nın 9 gün alıkonularak tecavüze uğraması...
6 yaşında çocukla evlenilebilir açıklamaları...
Gaziantep’te 2 yaşında kız çocuğunun kaçırılması ve okul bahçesine bırakılması...
“Anne’de olsa diz kapağının üstü tahrik eder” açıklamaları...
2008’de Diyarbakır’da 13 yaşındaki kıza tecavüz...
Yine Diyarbakır’da sağlık ocağında tecavüz...
2007’de Erzurum’da 15 yaşındaki kıza defalarca tecavüz, ardından 84 kişiye takipsizlik kararı...
9 yaşındaki kızçocuğuna 25 kişinin tecavüzü ve serbest kalmaları...
Mardin’de 12 yaşındaki kız çocuğunun şehrin ileri gelen (!) 28 kişisi tarafından tecavüze uğraması ve bunu yapanların serbest kalmaları...
Daha da bitmedi! 82 yaşındaki kadına bile tecavüz edilsi...
Maalesef liste saymakla bitmeyecek.
Halk psikolojik desteğe muhtaç...
Siyasiler “Gündem Yönetimi” yapmak adına, halkın alt benliğine istemeden de olsa yanlış mesajlar verebiliyorlar.
Siyasi bir sorun oluştuğunda, gündemi değiştirmek adına; en başta “türban” olmak üzere, “namus”, “cinsiyet”, “kızlı-erkekli” ifadeleri kullanılmasın artık.
Türban meseleymiş gibi açıklamalar yapıldıkça; demek ki bazı kötü zihinler, türban takmayanlara başka gözle bakmaya başlamış...
Yeteeeeeer! Bitsin bu oy ve rant kaygınız...
Bitsin bu vahşet...
----------------------------------------------
Birikimlerde Eridi...
2014 sonu itibarıyla cari açığımız 45 milyar USD oldu.
Oysa ki 2013 yılında 65 milyar USD cari açığımız vardı.
Buna sebep; İthalatın 9 milyar USD azalması ve ihracatın 7 milyar USD artmasının vesile olduğu açıklanan rakamlardan görülüyor.
İthalatımızdaki azalışın 9 milyar USD’nin detayına baktığımızda; altın ithalatı göze çarpıyor.
2013 yılında 15,1 milyar USD altın ithalatı ve 3,3 milyar USD altın ihracatı vardı.
Altın ithalatı ile ihracatı arasındaki fark 12 milyar USD olmuştu.
2014 yılında ise bu fark 3 milyar USD oldu.
Yani geçen yıla göre altın ithalat ve ihracatında yaklaşık 9 milyar USD azalış var.
Yurtiçinde halkımızın birikim olarak kullandığı, yurtdışına çıkmayan altın miktarı azalmış.
Yani birikimlerimizden olmuşuz.
Kötü günleri düşünüp “ne olur ne olmaz” diyerek kenara altın ayıramamışız...
Bir de cari açığın finansman ayağına bakalım!
Bir ülke; üretim için yatırım yapmış ise ve yatırımından dolayı cari açık oluştuysa, bu “sağlıklı cari açık” sayılır.
Bu tür oluşmuş cari açığa, kayıt altına alınmış finansman kaynağı bulmak çok kolay olur.
Buna sağlanacak finansman “nereden geldiği belli olan” finansmandır.
Ülkemizde son yıllarda yeni bir kaynak ismi türedi maalesef:
“Nereden geldiği belli olmayan para”.
Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının resmen ifade ettiği, fakat cümle olarak tamamen gayriresmi bir isim.
2014 yılında oluşan 45 milyar USD cari açığımızın finansmanında çok zorlandık.
Ülkemiz eskisi gibi hisse senedi, bono, fon, gayrimenkul yatırımcılarını çekemiyor.
“Nereden geldiği belli olmayan para” dahil, ucu ucuna borç bulabildik.
Aralık 2014 ayı cari açığımız 6,8 milyar USD çıktı.
Bulabildiğimiz borç ise 2 milyar USD oldu.
Cari açığımızı kapatamadık.
Toplam cari açığımız dünyada petrol fiyatlarının düşmesi ve altın yatırımcılarının altın alamaması ile küçüldü.
Yine de finansman kaynağına ihtiyaç duyduk.
Finans dünyasında kredibilitemiz her geçen gün biraz daha azalıyor.
Ülkemize üretim yapmak amacıyla, yabancı yatırımcıların gelmesine çok ihtiyacımız var.
Ayrıca yerli yatırımcılarımızında ülkede yatırım yapmalarına çok ihtiyacımız var.
2014 yılında yerli yatırımcılarımızın yabancı ülkelerde 7 milyar USD tutarında yatırım yaptığı açıklandı.
Mevcut üretim açığımıza, hatta cari açığımıza borç bile bulamadığımız bu dönemde ülkeden 7 milyar USD daha kaynak çıktı.
Herşey normalken yurtdışına yapılan yatırımımızın keyfi büyük olur.
Ama bugünün koşullarında ülkemizin ihtiyaç duyduğu bu paranın dışarı çıkmaması gerekir.
Yerli yada yabancı yatırımcılar, ülkemizde yatırım yapmaları için neden yeterince teşvik edilmez ki!
Devlet olarak bir adım yaklaşsak üretimciler on adım fayda sağlar.
Verdiğimiz teşvik; ülkemize üretim, istihdam, ekonominin tabana yayılması, vergi, gümrük, ihracat olarak fazla fazla fayda sağlayacaktır.