Olmazsa olmazımız, “teknoloji” hayatımızı ne kadar etkiliyor? Teknoloji şüphesiz birçok alanda işlerimize “hızlandırıyor” ve  hayatımızı son derece kolaylaştırdı. Bir nevi alışkanlık yarattı. Öyle ki, teknolojik araç ve gereçler olmadan hayatımızın normal akışına sanki yön veremez olduk. On beş gün kadar akıllı telefonum arızalandı.  Ne yapacağım diye düşünürken; insanoğlunun hüneri olan, araçlardan daha akıllı olduğu için yaratanın eseri insan, mutlaka ki harika çözümler üretiyor.

Tamamen cep telefonsuz olamazsanız da onsuz bir süreliğine olsa da hayatınız devam ediyor. Sabit telefonları daha çok kullanmaya başlıyorsunuz. Önceden haber vermiş oluyorsunuz. Boş kaldığınız aralarda başladığınız kitabı okuyorsunuz. Yapmak istediğiniz işler için daha çok zamanınız kalıyor. Gün uzuyor ve bereketleniyor. Karmaşadan ve dış kaynaklardan gelen yoğun trafikten uzaklaşıyorsunuz.

Alışkanlıklarımız hayatımızı etkiliyor fakat bağımlılıklar hayatımızı sınırlıyor. Kontrolü kaybediyoruz,  yıkıcı oluyor. Yaşam kalitesini düşürüyor. Bir de yeni bir fobi çıktı. O da nomofobi; mobil cihazlara ulaşamadığında, kullanamadığında panik hali. Oysa cep telefonsuz dönemleri yaşayanlar bunu deneyimledikleri için, o kadar da kötü bir durum olmadığını bilirler.

Mesela; kendinize bir zaman dilimi koyun ve internete ayırdığınız süreye bakın. Bir süre sonra diyeceksiniz ki bu tuzağa ben nasıl düşüyorum. En önemlisi de kendimize, çocuğumuza sınır koyabilmek. İradeyi kaptırmamak. Yani kendi ürettiğimiz nesnelerin kölesi olmamak elimizde.

Markette, havaalanında çocuklar uslu dursun diye ellerine cep telefonlarını tutuşturuyorlar. Acaba ebeveynler çocuklarına vermiş olduğu zararı bilseler bu davranışı yaparlar mıydı?

Gerçek hayat; dokunarak, koklayarak, görerek öğrenilir. İradesini kullanamayan bir zihin inşa ediyoruz.

Nasıl mı kullanalım bilgisayarı, cep telefonlarını?

İlkokul öncesi çocuklar; 15-20 dk. ebeveynle birlikte,

İlkokul çocukları; yarım saat,

Lisedeki gençler; 2 saati aşmamalı.

Çünkü çocukların kafatası tam olarak gelişmediği için olumsuz etkileri çok fazla ve şunu unutmamalıyız: insan beyni etkileşim yapmadan öğrenemez.

Yetişkinler için hepimiz için söylüyorum abartıyoruz. Size komik bir önerim var. Siz hiç arkadaşlarınızla, akrabalarınızla, ailenizle bir araya gelirken, yapacağınız ziyaretler öncesi hadi toplanalım. Birlikte televizyon izler, bir şeyler yer, sonra telefonlarımızda geziniriz diyor musunuz? Desek sanırım tepki alırız. Fakat yaptığımız şey de aynen budur.

Şimdi tabi bir de akıllı telefonları mobil ofis sistemi gibi kullananlar var. Zaten onlarda işi gereği mecburen bakmak durumundalar. Fakat bu işe sınır koymak da yine bizim elimizde.

Teknoloji bağımlılığı yazım devam edecektir.