Jelatinli şekerler de, gizli çocukluğumuzun bayramları... Cebimize bırakılan mendiller de, paralar da saklı bayramlarımız!
Anımsıyorumda; küçüklüğümde, ‘'eski bayramlar bir başkaydı'' deyişlerini büyüklerimin! Meğer söyleniyormuş ‘'Eski Bayramlar!!''
Şimdi bizlerde içleniyoruz'' Eski bayramlar'' Demeye! En çok da ben; çocukluğumdaki bayramları özlüyorum..
Saygının, sevginin, dostluğun örneği davranışlardaki bayramları.. Anma ve ziyaret etme şeklindeki dini bayramları! Şimdiler de tatil planı yaptığımız bayram yollarını gözlemediğimiz o günleri...
Özellikle büyük kentler de bayramlar daha bir acı oluyor; sanki şehir de sokağa çıkma yasağı ilan edilmiş. Komşularda yasağa uymuş kapıyı açmaya çekiniyorlar! Dostlar arkadaşlar kolonya çikolata ve kahve telvesini çok görecek kadar cimri olmuşlar.. Kimse bir fincan kahve yapmak, sunmak istemiyor.. Vızır vızır çalınan telefon tuşları çalışmıyor, harfler de küsmüş bayram mesajları yazılmıyor!! Kaçan kaçana bayramlarda tatil beldelerine! Sanki Tatil yerlerinde bayram kutlamaları bir başka güzel oluyor da...(!)
Tatil kültürünü de, bayram kültürünü de dejenere ediyoruz! Neden olguları anlamında yaşayamıyoruz? Kavramları da alt üst ettik! Hiçbir şeyi öneminde yaşayamaz olduk! Aslında bu benim her ne kadar gözlemimdeki sorunum gibi görünse de toplumun gerçek sorununda hal almış! Ama kimse ses çıkarmıyor! Akım ne ise kapılıp gidiyoruz. Geçmişi yaşatmayı beceremiyoruz, geleceğe ise geçmişten güzellikleri taşıyamıyoruz. Çoğu değerlerimize sahip olamıyoruz ki; bayramlarımızdaki kutlamalara da sahip olalım, büyüklere, dostlara, arkadaşlara, küçüklere bari bayram diye kucak açalım!
Yine de bayramı bayram gibi yaşayan sürdüren, sürdürmeye çalışanlara hatta bayram için çocukluğumun jelatinli şekerlerini, fosfor renkli çikolatalarını satan satıcılara teşekkür ediyorum!
‘''Ahhh Eski bayramlar ahhhh!''' Yaşlanıyormuyum ne? Eski bayramlara bende ahhhh çekiyorum...: J ))