Geçen yıl Haziran ayından bugüne Muğla-Datça’dayım, kızımın yazlığında bahçe düzenlemesi yaparken aynı zamanda uzun bir tatil ve Datça’yı tanımak fırsatını da buldum. 15 Temmuz 2016 darbe kalkışmasından sonra  başlayan huzursuzluk yurdumuzun her yerini olduğu kadar, Datça gibi tatil alanlarındaki yaşamları da etkiledi. İşte o günlerde Merkez Emniyet binası önünde toplanarak tuttuğumuz demokrasi nöbetimizi takiben eve yakın koylardan birine iniyor güncel karamsarlığımı, mutsuzluğumu unutmaya çalışıyordum.

Denizin o mavi, yeşil, turkuaz rengiyle hipnoz olmak, başka dünyalara gitmek için enginlere dalıyor, hatta şiirler yazmak istiyordum, nasılsa kültür sanat da ileri gitmiş kişilerin, şairlerin, ressamların heykeltraşların yaşadığı yerdeydim, fakat ne mümkün plaj ve kıyılar: Yunan adalarına yakın Datça açıklarında denetimlerini sürdüren hücumbotların güvenliğinde olmasına rağmen bana denizin en derin yeri gibi karanlık,ürkütücü gözüküyor, sıkıntıları tekrar hatırlatıyordu. Acaba kalkışanlar sahildeki insanlar arasında da olabilirlermi? kaygımla eve dönüyordum. 

İstanbul, uzaklarda sensiz mutlu olamadım, sessiz koylarda senli çığlıklar duyup gözyaşlarınla ıslandım, yalnızlığınla üşüdüm, kızgın güneş altında soğuk günler yaşadım. Biliyorum çok sorunların var, yaşam hayli zor sende, her ne kada fiziğin değişsede ruhu yaşayan bir şehirsin eğer ağlıyorsan anılarım ağlıyor, sevdiklerim ağlıyor, ben ağlıyorum.

İstanbula dönmek için işlerin bitmesini bekliyor sabırsızlanıyordum. Dostların “İstanbulda olsan dahamı iyi olacaktı, darbe, terör her yeri tuzak kal işte orada kafan rahat eder” tavsiyeleriyle irkiliyorum zira otuz yıla yakın  İstanbul da yaşamış, sevdiklerini anılarını o şehirde bırakmış ben; gönlüm oradayken buralarda kalamıyorum. Günümüzde her alanda küreselleşme varken mutluluk da toplumsallaşmalı, küreselleşmeli bencede. Eğer toplum mutlu değilse birey de mutlu değil, böylece toplumsal mutluluk arayışının peşine düşmek gerekliliğini yaşayarak öğrenmiş oldum.

Her yer insanlarla güzel, hayat  sevdiklerinizle, dostlarınızla anlamlı  ve mutluluk paylaşınca mutluluk, selam saygılarımla. 

Ağlama  Sen İstanbul 

Ağlar isen İstanbul, ağlar sinende sağlar

Bağların gazel döker mevsim olur sonbahar

Laleler boyun büker  gönüller kara bağlar

Dil susar yazmaz kalem satır ağlar söz ağlar

Ağlama sen İstanbul şanlı mehteran ağlar

Ağlama sen İstanbul  taht-ı Süleyman ağlar

Ağlar isen  İstanbul  Asyan  Avrupan ağlar

Tarihler hatırlanmaz çöker muhteşem çağlar

Dolmabahçe yas tutar dumanlanır mor dağlar

Kalp küser, Fatih ağlar deniz ağlar,göz ağlar

Ağlama sen İstanbul şanlı mehteran ağlar

Ağlama sen İstanbul  taht-ı Süleyman ağlar

Şiir:Hülya ASLAN