Ağlayarak geldim sanırım herkes gibi.
Yedim içtim, büyüdüm.
Okudum, sırası geldi ofladım.
Para kazandım, para kaybettim.
Sevdim, sevildim. 
Vefalı dostlarım oldu.
Nefret ettim, nefret edildim.
Güzellikler gördüm, çirkinliklere şahit oldum.
Kimi zaman günaha girdim, günaha girenleri gördüm.
İşkembesi geniş insanlar gördüm.
İki yüzlü insanlığa şahit oldum.
Onuru tanımayanlar, hedefi olmadan yaşayanlar gördüm…
Tüm bunlar bana yaşamımın ne denli önemli olduğunu,
Canan da önce canımın  önde olduğunu öğretti.
Ona sıkı sıkı sarılmayı öğretti.
………
Yok canımm
Daha gitmeye niyetim yok! 
Yaşamda çok yapacaklarım var inşallah.
Bunları dile getirirken ki amacım;
Lise yıllarımda el yazımla yazdığım aşağıda ki metin…
Feyz alınacak cinsten.
Buyrun;
Çalışmak için zaman ayır, bu başarının hedefidir.
Düşünmek için zaman ayır, bu kuvvet ve kudretin kaynağıdır.
Eğlenmek için zaman ayır, Genç kalmanın sırrıdır.
Okumak için zaman ayır,bilginin temelidir.
İbadet için zaman ayır, bu yücelmenin yolu, ruhun kir ve tozdan arınmasıdır.
Başkalarına ve arkadaşlarına zaman ayır, bu saadetin kaynağıdır.
Sevmek için zaman ayır,hayatın kutsallıklarından biridir.
Hayal için zaman ayır, ruhu yıldızlara eriştirir.
Gülmek için zaman ayır, hayatın yükünü hafifleten bir boşalıştır.
Plan için zaman ayır, bu ilk dokuz şeyi yapabilmek için lüzumlu zamana sahip olmanın sırrıdır.
Bunlara ben bir de “Müzik dinle dans et”i eklerim valla.. Herkeste başka güzel etki bıraktığı kesindir.
Bu hafta kısa ve öz, Aydın Havası oldu…