Haber: Damla Oya Erman
Edison, aslen telefon iletişimini kaydetme üzerine çalışırken, bu keşfi sırasında teneke folyo bir silindir üzerinde yapılan denemelerle ortaya çıktı. Edison'ın kısa bir şarkıyı kaydedip çalabilen bu cihazı, halka açık gösterimlerle dünyaca ünlü yaparak "Menlo Park Büyücüsü" olarak anılmasına neden oldu.
Edison, 1878'de fonografı bir kenara bırakarak ışık ampulü üzerinde çalışmaya yönlendirdi, ancak diğer icatçılar fonografı geliştirmeye devam etti. 1887'de Edison, Charles Tainter tarafından geliştirilen balmumu silindir tekniğini kullanarak fonograf üzerindeki çalışmalarına geri döndü. İlk olarak dikte makinesi olarak kullanılan fonograf, zamanla eğlence için popüler bir araç haline geldi. 1906'da Edison, Ulusal Fonograf Şirketi aracılığıyla çeşitli müzik ve tiyatro seçkilerini halka tanıttı.
Yıllar içinde modelleri ve silindirleri geliştirilen Edison Disc Fonograf, 1912'de popüler kayıt piyasasında rekabet etmek üzere tanıtıldı. Edison'ın diskleri üstün ses kalitesi sunsa da, diğer popüler disk çalarlarla uyumsuzdu. 1920'lerde, radyonun yükselişiyle birlikte erken kayıt endüstrisi zor günler geçirdi ve 1929'da Edison'da kayıt üretimi tamamen durdu.
84 yaşındaki ömründe 1,093 patente ulaşan Edison, 1931'de vefat etti, ancak fonograf icadıyla ses kaydı ve çalma teknolojisinin temellerini atmış oldu.
