Haber: Damla Oya Erman
Bu, Soğuk Savaş'ın en çirkin sembollerinden birinde gerçekleşen en çirkin olaylardan biriydi.
1962 olayı, Berlin Duvarı'nın inşasının başladığı tarihten neredeyse tam bir yıl sonra meydana geldi. Ağustos 1961'de, Doğu Berlin yetkilileri Doğu ve Batı Berlin arasındaki sınıra dikenli tel çekmeye başladılar. Sadece birkaç gün içinde, nöbet kuleleri ile donatılmış beton bir duvar inşa edilmeye başlandı.
İlerleyen aylarda, daha fazla dikenli tel, makineli tüfekler, arama ışıkları, nöbet noktaları, köpekler, mayınlar ve beton engeller kuruldu ve şehrin iki yarısı tamamen ayrıldı. Amerikan yetkilileri komünist eylemi kınadı, ancak duvarın inşasını durdurmak için hiçbir şey yapmadılar.
17 Ağustos 1962'de, Doğu Berlin'den iki genç adam duvarın üzerinden özgürlüğe sıçramaya çalıştılar. Birisi son dikenli tel çitini tırmanarak başarılı oldu ve birçok kesik yaşasa da, sağ salim Batı Berlin'e ulaştı. Dehşete düşmüş Batı Alman bekçiler izlerken, ikinci genç adam Doğu Berlin tarafından makineli tüfeklerle vuruldu. Düştü, ancak tekrar ayağa kalkmayı başardı, duvara ulaştı ve üzerinden tırmanmaya başladı. Daha fazla atış sesi geldi.
Genç adam sırtından vuruldu, çığlık attı ve duvardan geriye doğru düştü. Neredeyse bir saat boyunca, kanlar içinde yatıp yardım istedi. Batı Alman bekçiler bandajları adama attılar ve öfkeli bir Batı Berlin vatandaşı kalabalığı, genç adamın ölmesine izin vermeyi uygun gören Doğu Alman güvenlik görevlilerine bağırdı. Sonunda öldü ve Doğu Alman bekçiler yattığı yere koşarak gidip cesedini çıkardılar.
Berlin Duvarı'nın tarihinde (1961-1989), Doğu'dan Batı Berlin'e geçmeye çalışan yaklaşık 80 kişi öldü. Doğu Alman yetkililer her zaman duvarın, komünist rejimi Batı kapitalizmi ve kültürünün zararlı etkilerinden korumak için inşa edildiğini iddia ettiler. Ancak duvarın var olduğu neredeyse 30 yıl boyunca, hiç kimse Doğu Berlin'e girmeye çalışırken vurulmadı.
