“Bu gece şanslıyım dedi adam. En uzun geceyi yaşarken, seni daha uzun düşünebileceğim,,
21 Aralık güzellemesi
Bu gece şanslıyım" dedi adam.
''“Art arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.” der şair, ne de güzel söyler.
Bak karlar çoktan eridi. Yıldızlar şavkımaktan yoruldu. Ay şekilden şekle girdi, sensiz. Nöbette bekleyen güneşe devretti koskoca dünyayı. Gün seninle şavkıyınca sarılaşıyor. Sarı sıcak adın damarlarımda gezinirken, hayat buluyor yüreğim. Koskocaman, çorak bir ova gibiyim sensiz. Bağırmak, haykırmak istiyorum çoğu kez. Sonra diyorum ki, nafile! Gözlerimi kapıyorum. Oradasın işte. Aynı yerde. Hiç gitmediğin, başka bir yer bilmediğin canım gönlümde. Bağdaş kurmuşsun. Kalkmaya niyetin yok.
“Kahve?” diyorum.
“Ben yapayım” diyorsun. İşaret parmağımla susturuyorum, usulca. Olmaz manasında kafa sallıyorum.
“Kalkma lütfen” diyorum. Kalkma! Gitme!
“Niye gideyim ki diyorsun?”
“ Bilmem” diyorum. “Bilmiyorum. Ama kalkarsan gönlümün tahtı boş kalır. Tekrar oturmazsın. Gidersin” deyip yüzümü çeviriyorum. Çevirdiğim yöne atılıyorsun. Elinin tersiyle siliyorsun yüzümdeki yaşları. Yanağını dudağıma yaklaştırıp, sevimli bir kız çocuğu edasıyla, öpmemi istiyorsun. Seni öpmeye doyamadığımı bildiğin için yapıyorsun bunu, biliyorum.
Olsun… Öpmeye başladığımda duramayacağımı da biliyorsun pekâlâ. İncitmekten ve de incinmekten korktuğum için yüzümü tekrar çeviriyorum. İhtiraslı bir oyunun içine düştüğümü fark ediyorum. Bozmuyorum oyunu. Belli ki keyif alıyor diyorum. Bilirsin senin mutsuzluğunun sebebi olmayı asla istemem. Hoş senin mutsuz olmanı da istemem. İncinen yüreğimin nasırlarına aldırmadan seninle oynamaya devam ediyorum.
Gülüşü… Diyorum. Ben buna ne kadar vesile olabilirsem o kadar iyi. Onu mutlu etmek adına verdiğim onca emeğin güzel sonuçları bunlar diyorum. Yüreğim koskocama oluyor. Az önce bahsettiğim o çorak toprak senin elinde cennete dönüşüyor. Koskocaman bir şelale içimize akıyor. Cennetteyim demek diyorum. Elini bana uzatıyorsun. Melek gibisin. Benim meleğim. Tutmak istedikçe uzaklaşıyorsun. Dokunmama ramak kala şelalenin altına gizleniyorsun. Gel diye işaret ediyorsun, tüm sevimliliğinle. Tüylerim ürperiyor bir an. Şelalenin serinliği mi beni ürperten diye soruyorum kendime. Cevap gelmiyor. Seni kaybetme korkusu mu sardı acaba diyorum. İçim daha bir soğuyor. Ellerin şelalenin ardından belli belirsiz gözüküyor. Kahkahaların kulaklarımda çınlıyor. Üzemem, diyorum. Onu üzemem. Ve atlıyorum boşluğa…
Uçurtmalar Kirlenmez romanımdan
Sevda Kaçsın Çayınıza.
Elma kokusu yüreğinize işlesin.
En uzun geceyi yaşarken seni daha uzun düşünebileceğim"
