Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen tutuk saygılı
Bütün yakınlarınız sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile anlatmaya yeterken her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı…
                          BEHÇET NECATİGİL…
Sevgilerde… En sevdiğim şiirdir. Ertelenmiş, ötelenmiş, önem verilmemiş, “vermeye az bulduğumuz, yahut vaktimizin olmadığı’’ Sevgilere dair yazılmıştı bu şiirin dizeleri.
 Bir serzeniştir belki de bir çeşit yalnızlık manifestosu. Öyle bir hesap sorar ki bu şiir; Sevgisini söylemekte cimri davranmış, sevdiklerine işten güçten vakit ayırmamış, yada özlediği, fakat ilgisizliği yüzünden kaybettiği bir sevdanın hatırasına dalmış birinin yüzüne bir tokat gibi çarpar gerçekleri. Kelimeler her okuyuşunuzda boğazınıza düğümlenir zira pişmansınızdır lakin zaman geçmiş, giden gitmiştir. Giden...
Giden kimdir bunu sadece siz bilirsiniz. Kıymeti bilinmemiş bir Anne, mesafeli, uzak, sevgisiz, paylaşımsız tavrıyla bu dünyadan göçmüş bir Baba. Size kendinizi özel hissettirmiş, ancak karşılık vermekte zorlandığınız kıymetini bilemediğiniz sizi sevmiş bir kadın. Eski bir sevgili, eş, küstüğümüz bir kardeş, evlenip yuvadan çok uzaklara gitmiş bir evlat. Bir türlü derdinizi anlatamadığınız, duygularınızı içinize sakladığınız bir gizli sevda...
Şu gelip geçici ve sadece bir nefes kadar kısa süren fani alemde en çok istediğimiz şey Sevgi. Sevmek ve Sevilmek. Ancak en çok kıymetini bilmediğimiz, korktuğumuz, kaçtığımız, önem vermediğimiz şey de yine sevgi.. En çok paylaşmamız gereken şey sevgi. Fakat en çok esirgediğimiz şey de yine Sevgi. 
Hayat kısa. Hem de çok kısa. Fani bir hayat yaşıyoruz. Hiç bir sevgiyi ihmal etmeyelim, vermeye az bulmayalım. Dünya işlerine dalıp iş işten geçince vaktimiz yoktu demeyelim .lütfen sevdiklerimize karşı verdiğimiz değeri, özeni, güzel duyguları, içimizde saklı tutmayalım..
Naif ruhların şiiridir Sevgilerde…
 Hayata dair, insana dair ne çok şey anlatır. Neler, neler hissettirir. Pişmanlık, özlem, utanç, yalnızlık …
 Sevgilerde… Sevgiyi vermeyi az bulanların, Kalplerini dolduran duyguları gizli bahçelerinde saklayanların, yarım kalan acıklı hikayesidir.
 Hisleri derin, tartışmasız soylu duygulara sahip ,sevmeyi ve sevilmeyi bilen; Kırılgan ruhların hayattaki tek elemini gamını hüznünü fısıldar bizlere o parantezin içinde…
  (Siz böyle olsun istemezdiniz…)