Çocukluğumun en güzel yanı Mahmut Hoca, sen de Hababam Sınıfı'na veda edenlerden oldun bugün. Senin vefatın beni derinden üzdü. Yaprak dökümü misali, her geçen gün yitiriyoruz en güzel insanları, değerlerimizi…

Çocukluğumda filmlerini hayranlıkla izlediğim bir adam vardı. Patronların karşısına dikilip “gözümde pul kadar değerin yok” diyebilen işçi Yaşar Ustamız vardı o yıllarda… Günümüzün robotik mafya veya ağa dizilerindeki karakterlere benzemeyen.

"Bak beyim, sana iki çift lafım var. Koskoca adamsın. Paran var, pulun var, her şeyin var. Binlerce kişi çalışıyor emrinde. Yakışır mı sana ekmekle oynamak? Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu, çocuğu karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak? Ama nasıl yakışmaz?

Sen değil misin? Öz kızına bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören? Anlamıyor musun beyim? 

Bu çocuklar birbirini seviyor. Ama ben boşuna konuşuyorum. Sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum. Sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrikalar sahibi Saim Bey. Sen mi büyüksün? Hayır, ben büyüğüm. Ben, yaşar usta. Sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun? Bir hiç! Gözümde pul kadar bile değerin yok. Ama şunu iyi bil, ne oğluma ne de gelinime hiç bir şey yapamayacaksın. Yıkamayacak sın, dağıtamayacak sın, mağlup edemeyeceksin bizi. Çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. Bizler birbirimizi seviyoruz. Biz bir aileyiz. Biz güzel bir aileyiz. Bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun? Dokunma artık aileme. Dokunma çocuklarıma, dokunma oğluma, dokunma gelinime! Eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, yaşar usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni. Anlıyor musun? Vururum ve dönüp arkama bakmam bile…"

Daha izlediğim tüm filmler içerisinde tüylerimi en çok diken diken eden repliklerden biridir. Tabii sadece replik değil, Münir Özkul'un muhteşem oyunculuğu. Türk Filmlerinin efsanesi, Bizim Aile’nin Yaşar Ustası, Neşeli Günlerin Turşucu Kazım’ı, Hababam Sınıfı'nın Mahmut Hocası ve Adile Naşit’in eşi, tüm rolleri dair hepsi çok anlamlı ve unutulmaz sahnelerdi. Adam gibi adam, büyük usta Münir Özkul, ışıklar içinde uyu… Seni hiç unutmayacağım!