Halep ve Gazze gibi mazlum Müslümanlar, Beşiktaş'taki terör saldırısında şehit olan onca polisimiz, sivil ve yaralanan vatandaşlarımız için dualar edildi. Duanın ardından terör lanetlendi. Halep, Gazze ve Arakan için teheccüd namazı kılındı. Sosyal medyada dualar zinciri kuruldu. Ebette dua gerekli ve gücüne inanırım. Fakat sadece dua ederek ne Vatanımızı, ne de müslüman kardeşlerimizi kurtaramayız. Tek yürek olmak, birlik beraberlik içinde olmak gerek.
"İç savaşa dikkat edin.! Barışçıl gösteriler demokrasiler için olmazsa olmazdırlar. Ancak iç savaş bir demokratik düzlem değildir, sivillerin büyük ölçeklerde can verdikleri durumlardır."
Küçücük bedenlerini buğday başaklarını biçen bir makine edasında biçtiği, bombaların gökyüzünden yağmur damlaları gibi yağdığı, 21.Yüzyılımızda sıradan günlerden biri..
Bugün yine istatistiklere yeni veriler eklenecek, tıpkı diğer günler gibi. Halep'te bir anne bebeği için ağlayacak. Aynı Türkiye ve Gazze'deki gibi bir bebek babasız kalacak. Analar, babalar evlatsız kalacak şehit verdikçe.
Bir kadın tecavüze uğrayacak, bak şu an işte şimdi bir asker namlusuna bir mermi daha sürdü, ateş edecek ve etti! Bir ölüm daha! Esad ateşkesi bozuyor, katliama doymuyor!
Yine egemenler barıştan söz edecekler. Savaş hazırlıklarını tamamlamak için. Barış içinde yaşayabileceğimiz bir dünyamız olacak mı? Bir gün? Eskinin tam tersine savaşlar kaide, barışlar istisna oldu. Barış, artık daha da zor ve uzak. Gün bitince yine başlayacak savaşlar, kavgalar ve hatta korkuyorum barış ilan edilse, kutlayan iki grubun birbirine girmesi, haberlerine gebe olmasından..
Yılın sadece bir gününü barışa ayırmak, sadece kâğıt üstünde, dünyanın nasıl bir yer olduğunu fazlasıyla anlatıyor.
Düşününce çok saçma bir olay gibi geliyor bana. Dünya barış günü sebebiyle savaşlara bir günlüğüne ara verilip taraflar düşmanlıklarını bitirip arkadaş mı olacak?
Gün bittiğinde taraflar tekrar silahlara sarılıp, dün arkadaş olarak gördüğü kişiyi tekrar düşman olarak algılayıp vurma girişiminde mi bulunacak?
Barış denen şey teoride değil pratikte ancak işe yarar. Bu yüzden her gün barış günü olarak algılanmalı, barışa sadece kağıt üstünde bir gün vermek saçmalıkların daniskasıdır. Keşke gerçekten barış içinde geçse ve hep devam etse. Maalesef tek bir gün bile kavgasız geçmiyor şu dünyada. Tabii temennim her günün barış içinde yaşanması ama nerede?
“Kendi yarattığımız sınırlar yüzünden birbirimizi öldürmediğimiz özgür bir dünyaya..’’
