Sıradışı sıradan bir adam...
TARIK AKAN…
Ona son görevini yapmaya gelen insanlar.
Kimi Damat Ferit’e, kimi Sürü, kimi Yol filmine, kimi de Sol görüşüne...
Okuması yazması olmayan bir teyze ağlıyordu; Evimde 30 yıldır misafirdi diye.
Nasıl yani dedim her gün filmlerini seyrederdim dedi.
Çok yaşlı, çok genç, okulunun öğrencileri...
Ne güzel insanlardı...
Tüm gün ağladılar inanamadan...
Sanki bir film seti.
O tabutta yatan o değil de bir köşeden o da bakıyor gibiydi.
Güzel insanlar gibi o da güzeldi.
Nurlar içinde rahat uyu...
Misyonunu yeterince yerine getirmişsin zaten.
Ama daha çok erkendi gidişin.
Bakırköy’ün özel çocuğu...
Seni çok özleyeceğiz!