Mehmet çok gayret etti isteyerek çalıştı sınavdan 90 aldı. Fakat Babası memnun olmadı. “Nerede hata yaptın neden 100 alamadın, Hasan 95 almış onun kadar da olamadın… vb. Mehmet 90 da alsa babasının bu hali onun çalışma şevkini azaltıyordu. Mehmet babasını haklı görüyor ve kendisini yetersiz buluyordu. Mehmet’in iç huzuru yoktu. Hep mutsuzdu. Uykuya dalamadığı günleri çoktu. Başarı kaygısı çok fazlaydı. Mehmet’in Öfkeli hali titizliği takıntılı durumları yüzünden arkadaşları pek de sevememişlerdi onu. O sınıfın en başarılısı olmalı ve babasını ve annesini mutlu etmeliydi. Mehmet eleştirilmekten çok çekiniyordu. Mehmet obsesyon dediğimiz sık sık ellerini yıkamakta, sürekli cebini kontrol etmekte, ne görürse saymakta vb gibi takıntıları da artmıştı. Mehmet babasını örnek alan her konuda mükemmel olmayı önemseyen yapısı vardı. Mehmet kendisi için değil bir başkası için yaşayan eleştiriye dayanamayan öz güven sorunu yaşayan biri idi. Başarısızlık hata yapma hedefi tutturamama Mehmet için bazen kabus gibi idi.
Ahmet ve Ailesi
Ahmet, Mehmet ile aynı sınıfta idi. Mehmet’in 90 aldığı dersten Ahmet 85 almıştı. Ahmet sınav öncesi elinden gelenin en iyisini büyük bir coşku ile yapmıştı. Sınav sonucunu öğrenen Ahmet in babası onu sınav öncesi gayretli ve istekli çalışmalarına şahit olmuştu. Sınav sonucunu değil sınav öncesi gayretinden dolayı Ahmet’i takdir etmiş onun elinden gelenin en iyisini yaptığına inanmıştı. Ahmet in iç huzuru yüksek ti. O hep kendisiyle barışık ve mutlu idi. Arkadaşları Ahmet’i çok seviyorlardı. Ahmet için sınavdan aldığı 85 puandan çok onun elinden gelenin en iyisine yapmış olmasının bir önemi vardı. O hep sonuç değil süreci önemsiyordu. Hayatı onun elinde idi. O karşılaştığı başarısızlıkları bir sonraki çalışması için tecrübe idi, en iyisi için çalışıyordu ama başkalarının ne dediğini hiç takmıyordu. Yaptığı işten zevk almayı biliyordu. Onun uyku sorunu takıntıları yoktu. Ahmet 85 aldığı dersten bir sonraki sınavda daha yüksek not alabildi. Mehmet ise ilk sınav da 90 aldığı dersin 2. Sınavında çok heyecanlandığı için ilk aldığı notun oldukça gerisine düşmüştü.
Mehmet, ailesi gibi mükemmeliyetçi idi.
Mehmet kendisini boğan rahat davranmasını engelleyen duvarları vardı. O birilerini memnun etmek zorunda idi. Başkalarının ne dediği onun için çok önemli idi. Eleştir ye tahammülü yoktu. Eğer başarılı olursa veya en yüksek başarıyı yakaladığı için seviliyordu. Mehmet için hayat zordu. Çekilmezdi. Mehmet için hayat sonuçlarla anlam kazanıyor sonuç a giden yol da gösterdiği gayreti göremiyorlardı. Çok başarılı olduğu zaman bile rahat değildi, çünkü, “ya devam ettiremezsen” endişesini yaşıyordu
Ahmet mücadeleci idi
Ahmet i bozan üzen biri yoktu onun yaşamında. Onu takdir edenler vardı. “Eğer” demeden, “çünkü” demeden her şeye rağmen olduğu gibi sevenleri vardı. O en iyiyi elde etme yolunda on defa başarısız da olsa on birinci kez aynı istekle yeniden deneyebilme arzusundan hiçbir şey kaybetmiyor bu durum ona oyun gibi geliyordu. Ahmet, Mehmet in yaşadığı ruhsal sorunları yaşamıyordu. O hep kendisini gerçekleştirme ne yaparsa bilerek isteyerek elinden gelenin en iyisini yapma gayretinde idi. Ahmet çalışmak için gerekli iç motivasyonu oldukça yüksek iken Mehmet kendisi dışında tabi edildiği büyüklerini memnun etme gayreti onu yıpratıyor çoğu zaman zorla ders çalışıyordu.
Çocuk güzel konuşmasını, yürümesini düşe kalka, konuşmasını kekeleye kekele ye öğrenmiyor muydu? Daha ilk konuşmasın da azarlanmış olsa onun öz güveni kaybolmaz mı idi. Zamanla hata yaparım korkusu ile konuşma özürlü olmaz mıydı?.
Notlar:
*Elinden gelenin en iyisini istekle yapmaya çalışmak, sonucun ne olduğun dan çok sonuca giden yolda bizim istekli olmamız önemli.
* En iyiyi başarmak için çaba gösterenler başarılı olmak ya da hedeflerine ulaşmak için gösterdikleri bu çabadan zevk alırlar. Mükemmeliyetçi kişiler ise hiçbir zaman ve koşulda hata yapılmaması gerektiğine inandıklarından kendilerinden ve yaptıklarından sürekli kuşku duyup, kaygı içinde yaşarlar.
*Hata yaparım korkusu mükemmeliyetçilerin müteşebbis yönlerini azaltırken detaylara boğulmalarına neden olabilir.
*Mükemmeliyetçi baba ve anneler onlarda çocukluklarında var olama sorunu yaşamış olanlar geçmişte yaşadıkları işkenceyi onlarda çocuklarına uyguluyorlar.
*Yaşamda asla mükemmel diye bir şey yoktur. Her insanın kapasitesi aynı değildir. Ve her kişi yarışacağı kendisidir. Her defasında yapabileceğinin en iyisini yapabilmek için süreç önemli sonuç değil…
