1950 Senesinde yitirdiğimiz şair Orhan Veli, her şey birdenbire oldu diye seslenmişti aşk şiirlerinin en unutulmazlarından olan bu şiirin dizelerinde…
Birdenbire vurdu gün ışığı yere.
Gökyüzü birdenbire oldu,
Mavi birdenbire…
Öyle ya da böyle her şey birdenbire olurdu mevzu aşk mefhumu ise…
Direnmek beyhude bir çabaydı bu meselede…
Bir vakitler aşkın öngörülemezliğine dair yazılmış en nadide dizeleri günümüz Türkiye’sinin çalkantılı,her gün nabzı yükselen,hızına yetişemediğimiz gündemine bağlamak da mümkün elbette…
Kanunlar değişiyor,yasal düzenlemelere dair boşluklar birdenbire oluyor,binalar yıkılıyor,kararnamelerle birdenbire….
Kurumlar kapatılıyor.
Ve birdenbire oluyor değişim bir gecede….
Toplumsal yaşamda farklı değil, orada da her şey birdenbire oluyor, trafikte,ailede,yolda,aşkta,galeyana geliyor insanlar,duygular,düşünceler,kontrolsüz şiddet anlarında birdenbire gerçekleşen cinnet anlarında köpürüyor…İhmaller,kazalar hep birden bire oluyor…
Kurgusal şeyler değil hiç biri ağır aksak ve olgunlaşamamış demokrasimizin günümüze izdüşümleri…Üstadın dizeleri dilime pelesenk olsa da son günlerde lakin kavgam tam ve olgunlaşmış bir demokrasinin varlığı üzerine aynı anda iki zıt fikri üreten zihnimle….
İdeolojik kavgalar,kasvetli sokak araları,gölgeler,darbeler,gerilimler dolu ülkemin güncesinde ya sahiden birdenbire olmadıysa hiçbir şey…Ya da hiç olmadıysa dün de yoktuysa…Ve bir idealden,düşten öteye gitmediyse ….Ya birden bire tütmeye başlamadıysa duman topraktan? Ya filiz sadece tomurcuklandı ,lakin aslında hiç yemişlenmediyse?
