Hayat öyle akıp gidiyor ki, kimi insanlar için hayat gerçekten boş. Neye toslayacağını bilmiyorlar. Bunlar başı boş insanlar. Başı boş insanlar kim nereye çekerse oraya gider. Bazıları da var bir şeyler becerip yapmak ister, bunların da yapacağı iş hakkında hiç bilgileri yoksa, bir onun söylemesi, bir berikinin önerisiyle aynen denize düşmüş kuş misali dalga kıyıya çarpar çarpar durur. Bir toparlanıp da, üzerine gelen dalgaların ne kadar küçük olduğunu anlamazlar. Oysa bir ayağa kalksa inan ki o dalgayı hiçe sayar,iki kanat çapma da uçar gider.

İşte, yol iz bilmeyen insanlarda da bu kuş misali, gelen gidenin şamar oğlanı olurlar. Onlar için hayat acımasızdır.

Ama bir düşünseler hayat ta her yapılan bir yanlış bize doğruyu gösterir. Yeter ki neden, nasıl, niçin sorularını kendine sorsunlar. Sorgulamayı bilsinler. İnanın ki, bu insanlar hayatı şöyle ucundan bir yakalayabilseler geleceği hakkında bir yön çizebilseler, yaptıkları her yanlış onların kılavuzu olur.  Ömrü yettiği kadar bu yanlışlardan, doğruyu bulmak için çalışır çabalar sonunda emeğinin karşılığını bir gün olur alır.

Hayatta kalabilmek bizim elimizde. Başkasına hiç ihtiyacımız yok, şimdi her türlü eğitim düzeyinde bilgi kaynakları da varken. Başta düşünmeyi, araştırmayı, sorgulamayı öğreneceğiz bundan sonrası da hayatın akışına bırakacağız.emin olunuz ki o zaman yaşamın da tadına varırız.