Şam babasının mı?
Çocuğumu vardı?
Çocuğunun annesini döven,psikolojik ve fiziksel şiddetin tek canisi.
Alkolü evlat sayan.
Ailesini kumar gibi gören,aile olgusunu bilmeyen.
Yalan dolanla evde gölge olan.
Hevesleri uğruna evlatlarının kaderine leke vuran.
Hangi gün doğduğunu unutan,evladını bir başkasına tercih eden.
Çocuğunun rızkını keyfi alemlerde harcayan…
İhtiyaçlarını karşılamayan,’’baba sevgisini’’yaşatmayan.
Aile sorumluluğunu sadece karısının üzerine atan.
Gece yarısı eve gelen,birde sarhoş naralarıyla çocuklarını uykudan uyandırıp;yorgan altında,ağlayan tir tir titreyen çocukların babası mı;baba?
Evde sadece televizyonda maç izleyen,yabancı hayal gibi dolanan babanın mı ,günü bu gün?
Sadece eşinden değil,çocuğundan da boşanan,vurdumduymaz baba mı?
Hayatın her koşulunda,çocuklarının başına bela olan babanın mı?
‘’Bu adam benim babam’’
demekten utanan,seçim hakkım olsaydı; böyle bir babayı seçer miydim,diye düşünen hep hüzünlü olan, çocukluklarını ziyan eden’’kötü babaların’’ günü değil bu gün!
Bu gün;aslanlar gibi babalık yapan babaların.!
Sevgisini dibine kadar yavrusuna duyumsatıp,hissettiren babaların…!
Sorumluluğunu bilen kendisinden çok evlatlarını düşünen babaların…
Toplum içinde evlatlarını utandırmayan,yüzlerini kızartmayan’’BABAYİĞİTLERİN’’günü bu gün!
Sadece;
Benim  canım babam gibi’’babaların’’ adam gibi gerçek babaların günü kutlu olsun.