Sevgili okurlarım merhaba, Gurbette olmanın ince sızısını daima yüreğimde taşıdım nereye gittiysem benimle birlikte gitti. Bayramlar buruk aile akraba ana-vatan özlemi bir türlü geçmiyordu. Artık yıllar sonra yılın uzun bir bölümünü Türkiye geçiriyorum. Gurbet hasret bitmesi gerekiyordu, ama bitmiyordu. Biz Gurbetçilerin kaderi buydu: “Gurbette Yabancı Memlekette Almancı“ acı gerçeğini yaşayarak öğreniyordum!..
Atalarımızın yavruları adına misafir işçi olarak gittiği Avrupa’da dördüncü kuşak torunları büyüdüler, şimdi bizde onları bırakamıyoruz. Türk asıllı Avrupalıların kaderini göçmen kuşlara benzetiyorum. Gittiğimiz her ülkeyi kendimize yuva yaptık memleketimiz yaptık, ama Ana-vatana hasreti Baba-vatana özlemi bir türlü bitiremedik bitiremiyoruz!..
Antalya’ya geldiğimde ilk kez yalnız bir bayram geçirmiştim. Gurbet ellerde yaşadığım yüreğimdeki ince sızıyı burada da yaşıyordum. Rahmetli badem gözlü babama ithaf ettiğim duygularımı mısralara dökmüştüm. Yüklüdür Yüreğim (Yaşamdan Kesitler) adlı kitabımdan bu şiirimi sizlerle paylaşmak istedim. Bu vesileyle yaban elleri yuva yapan Gurbet kuşlarına her nere gitseler de Gurbeti yüreğinde yaşayanlara, ana-vatan hasretini bağrında barındıranlara Vatan Barak Devlet Millet sevdalılarına en derin duygularla samimi içten şiirimle selam olsun!..
SENİ ÇOK ÖZLEDİM
Şuan saçlarımı okşadığın
Köyümüze gidiyorum
Biraz daha beklersen
Attığın adımların peşinde
Olduğumu bildiriyorum
“Zaman” diyorsun
Kimseye aman demeden
Zamana zalimlere
Meydan okuduğumu
Kulaklarına fısıldıyorum
Islanan badem gözlere
Her daim mendil oldum
Bundan gocunmuyorum
Acımasız bu hayatta
Sözün özün iki gözün
Sağ kolun oluyorum
Kollarının Gurbet ele
Yetmediğini de biliyorum
Sorumlu aramıyorum
Beklesen adam gibi adam
Bekle beni badem gözlüm
Saçlarımı okşayıp
Sarı kızım dediğin
Seni çok özlediğim
Türkmen köye geliyorum!..
