En büyük haber Kur'an
Zaman geçtikçe an be an
Gittikçe
Gençleşiyor Kur'an
İnsanı sarıyor bir halecan
Zira
İndiği gün, ay ve yıldan beri
Çok daha güncel ve yepyeni
Kucaklatıyor gerçeklerle isteyeni
İnsan için değilse
Her şey ona yabancı
Açıklıyor
İnsana her şeyi;
Merak denen sancı
Yok yok onda,
Sanki sırdan bir kale
Yönel O'na koş O'na
Kalma sakın geç
Çünkü verdiği bilgi ve müjdelerle
Sokuyor insanı hâlden hâle
Sır küpü olan Kur'an;
Bırakmıyor kimseye bahâne
Gir sihirli iklimine Bilge Kur'an'ın
Yaşa dört mevsimini dünyanın
Kur'an öyle bir merkez ki
Geçmişe de kalkan var o istasyondan
Hele geleceğe kalkan sayısız
Alıyor hâlden insanı
Ya geçmişe ya geleceğe
Tayy-ı zaman ve mekân ettiriyor insanı
Salarak nice düşünceye
Görüyor insan
Daha dün oluşmuş gibi onda kâinatı
Hemen şimdi
Artık gelmiş gibi sanıyor Kıyameti
İstikbâl olmaktan artık çıkıyor âti
Duyuyor heyecanla
Şimdi çalacakmış gibi
Beklenen saati
Kur'an
Geçmiş hâl ve geleceğin
Odak noktası
Beliriveriyor sanki başucunda
Âdem denen atası
İşte Kur'an
Böyle acip bir bilgi yumağı
İnsanla başlayan bilinmezleri
Tutan bilgi ağı
