Çattı nihayet ölüm yaşım
          Kalmadı yiyecek bir aşım
          Hazırlansın artık mezar taşım
          Elveda dünya elveda yoldaşım

          Dostlar ederken bir bir veda
          Baki bırakarak hoş bir seda
          Kalın sağlıcakla bana elveda
          Boş yere geçti ömür ne fayda

          Daha çıkmadan sefere
          Baktım yazılı kara deftere
          Pişman oldum son kere
          Dikenler döşenmiş o yere

          Çare yok demekten başka  “Fefirrû”
          Yazılı defterde ne yaptıysam yaş, kuru
          Bekliyor beni kabirde bin bir soru
          Yok başka sığınak ya Rab beni koru

          Uzun ömür meğer ne kısaymış
          Seneler sene değil birer aymış
          Ömür doğuştan ölüme gün saymış
          Deseler de yaşadığı yer saraymış

          Olmadıysam dünyada kalb-i selim
          Kalmadıysa biri tutacak elim
          Huzura doğru huzursuz bir selim
          Keşke diyebilsem sevgiyle eselim

          Pişman olduğuma da pişman olacak
          Geride kalanlar gam-kederle dolacak
          Büyük güne günler hızla akacak
          İnananlar  acı bir tebessümle bakacak

          İstemeseydi vermek kuluna Ebed’i
          Vermezdi ona istek denen sebebi
          Evet vermezdi istek düşünmezdi aklı
          Ebed hissi kalırdı ebediyyen saklı

          Değil mi ki O var
          Her şey yok olsa da ne gam
          Yoksa O eğer
          İşte o zaman derdine yan
         
          Gerçi çoksa da günahım
          Göklere çıkıyorsa da ahım
          Değil mi ki sonsuz olarak
          Varsın birsin Allahım
          
         Yok gam yok keder yok ah
         Dedikçe dilim daim Allah
         Ne gam be dostlar kaimim ben
         Allah ile beraberim ebediyyen