Dış görünüşü insan gibi ama hal ve hareketleri, ortaya koyduğu tavırları bambaşka birisi. Bir kötülük olduğunda asla o görünen insanla bağdaştıramazsın. Toplumda hırsızı görüyorsun, evleri soymuş, taciz etmiş hatta öldürmüş. O insanın yüzüne baktığında inanmayacak derecede temiz yüzlü masum gözüküyor.. Böyle kişilere hakimler bile inanmayarak cezai indirimler yapıyor. Ona konduramıyorsun yakıştramıyorsun Ama o, katil olacak kadar gözü dönmüş bir canavar.

Geçmişte bir arkadaş çocuğu hırsızlığa karışmış yaklanmıştı. Polisler aileyi sorguladığında inanamadılar, inanamak istemediler, aile de inanamadı tabii.

Sosyal medyada da görüyorum.. Hayvanlara eziyet eden işkence eden insanları paylaşıyorlar. 

Delikanlılar pencereden güle oynaya hayvanı aşağıya atacak kadar vicdansızlar.. Bilmem apartmanın kaçıncı katından aşağıya atıyorlar. 

Bence vicdan kişinin kişinin küçük yaşta aileden aldığı ahlaki terbiye.  Bu terbiye şekliyle, büyüdüğü zaman, doğruyu yanlışı bilir..

Bebekken sobaya yaklaştığmızda yada elimize bıcak aldığmızda anne baba nasıl cıss o alınmaz diyorsa... çocuk büyüdüğünde de aynısını uyguluyor kendine zarar verecek başkalarına da zarar verecek hiç bir şeyi eline almıyor. Hatta kendi çocuklarını da aynı doğrultuda yetişitiriyor.

Böyle farklı yüzlü kişlerin sokakta gezdiği müddetce toplumda can güvenliği olmayacaktır, bunun için de ailelere çok iş düşüyor. Okullarda rehber öğretmenlerin daha dikkatli olmaları çocukların davranışlarına dikkat etmeleri gerekir..

Ne kadar aile yetiştirse de çocuklar dışa bağımlı, arkadaş canlısı hatta çevreye odaklananlar olabiliyor.. Özellikle de ortaöğretim, tam çocuklarımızın ergenlik döneminde aile takibinin, okul takibinin şart olduğunu düşünüyorum..

Çocuklarımızın geleceği için onları en güzel şekilde beyinleri henüz boş iken insanlık için geleceğmize dönük faydalı bilgilerle dolduralım..