Bu dünyada en masum varlık bence çocuklardır. Onlar için hayat daha tozpembedir ve ben onların hayatlarının bir kişi tarafından karartılmasını istemiyorum. Bırakın özgür olsunlar hayatı istedikleri gibi yaşasınlar. Ne öldürülsünler ne de savaş kadar kötü olan bir şeyi öğrenmesinler. Hazır konuya gelmişken savaş bize zenginlerin öğrettiği oyunlardan biridir ve ölenler hep masum insanlar ve çocuklardır. Onların önlerinde kocaman bir hayat varken bir gün o hayat bir kişi tarafından bitirilir. Sebep ne diye sorulunca sorulardan kaçar ve bir daha çocukların hayatlarına karışmayacağım diye söz verir. Söz verdiği halde hala aynı şeyleri yapar. Ne istiyorsun bu masum çocuklardan diye sorduklarında ise zevk için öldürüyorum diyor bazen öldüren kişi. O çocuğun daha önünde yaşanmamış bir hayat var belki doktor olacak belki sporcu olacak belki de hayatın akışına kapılıp gidecek. Ama bırakın yaşasınlar hayatı istedikleri gibi. Mani olmayın onlara… Onların hayatlarını, hayallerini bitirmeyin. Belki sizi kurtaracak bir gün hayatınızı bitirdiğiniz kişi…

Hayat bu kadar güzelken onlara ölmeyi tattırmayın. Onlar hayatı en güzel yönleriyle tanısınlar Onlara hayatı zehir etmeyin. Onları sakat bırakmayın. Gün gelir sizden hesap sorarlar öldürdüğünüz çocuklar… Ben yaşamadan öldüm diye sözcüklerle bile tarif edilemeyecek bir şekilde size hakaret ederler. Öldürmeyin onları bırakın yaşasınlar bu masum savaşın kaybedenleri arasında bırakmayın onları… Çocuklar ölmeli ve masum insanlar ölmeli büyükler ve önemliler hep yaşamalı biz bir oyun uğruna ölemeyiz ve hayatlarımızdan vazgeçemeyiz. Bu oyunu oynamayı bize zenginler ve bazı devlet adamları öğretti. Sonuç ne ölen hep masum insanlar ve çocuklar oldu. Onlar daha yaşamanın nasıl bir şey olduğunun farkına varamadan gittiler bu dünyadan.

Ben daha fazla çocuk veya masum insanların öldürülmesini istemiyorum… Onlar yaşamalı ki hayata dair en küçük umutlarını gerçekleştirmeliler ve daha fazla çocuk ve masum insanlar öldürülmesin diye lanet olası şu savaş oyununu dünyadan kaldırmalılar… Biz hep savaşın masum yüzüyüz. Biz hep savaşta ölmek uğruna kullanılıyoruz… Savaş öyle lanet bir şey ki anacak zenginler oynayabiliyor bu oyunu fakirler ise savaş denilen oyunda ölenlerden oluyorlar. Zenginlerin bize öğrettiği lanet olası oyunu oynamalıyım ve daha fazla insan veya çocuk ölmesin Başka ülkelerde… Yaşamak bu kadar güzelken onların hayatlarını savaşla bitirmeyin. Unutmayın ki çocuklar yaşamalıdır ve bu hayatta kuşkusuz en masum olanlar onlardır…