Öyle sayfalar vardır ki,

Boş görünürler ama çok şey anlatırlar.

Öyle sayfalar vardır ki! 

Gösterişli yazılarıyla, 

Olmasa da olur fotoğrafıyla karşınıza çıkarlar;

Ama o boş sayfalar kadar değerli olmazlar,

Olamazlar… 

Sayfalar anlatır yazanları, nice yaşanan olayları.

Bakmakla değil, ancak okursan anlarsın o sayfaları.

Bazen okumak da yetmez! 

Önce gönül gözünden, 

Sonra da vicdan süzgecinden geçirmen gerek.

Unutma ki,

Tarihe not düşer, yaşanan her gerçek…

Sayfaların da dili vardır!

Onca çabayla hazırlanan,

Yok, sayma onları.

İyi bak!

Boş sanma o sayfaları, 

Orda özgürce anlatılır,

Ülkemizin her yaşananı…

O sayfaların her satırında:

Özgürce yaşamımız da, 

Vatana olan bağlığımız da, 

Milletimize olan sevdamız da, 

Devletimize olan sadakatimizde 

Aydınlık yarınlarımız da, 

Yazar.

Hele ki, 

Öylesine bir köşe vardır ki orda!

Doğanın da,

Doğaya can verenlerin de,

Renk katanların da,

Sesi, kulağı olur…

Bir gün; yuvasından sökülüp atılan kuşların çığlıklarıdır,

Bir gün; yeşiline acımasızca kıyılan ağaçların hışırtısı,

Bir gün; tekmelenen sarman kedinin feryadıdır,

Günü gelir, katledilen nice karabaşları anlatır.

Boş sanma o sayfaları,

O sayfaların her köşesi ayrı bir değerin,

Teslim olmayan, 

Teslim alınamayan nice kalemin adını taşır.

Susmazlar,

Susturulamazlar. 

Yüreklerinde vatan sevdası,

Yazılarında gerçekler vardır.

Acılarımızı,

Gözyaşlarıyla sular.

Başarılarımızı,

Sevinçleriyle kutsarlar.

Yalnızca doğruları yazar,

Sadece yazmakla kalmaz;

Aydınlık yarınların,

Umutları da olurlar…

Onlar son noktayı,

Ancak son nefeste koyarlar.

O sayfalara,

Boş diye bakma,

Çok şey anlatırlar…

Bir havuz düşün!

İçinde su yerine;

Nice gösterişli sayfalar…

Havuz dışında ise;

Yazısı olmayanlar…

Şimdi;

Bir bak bakalım, 

O havuza!

Hangisi boş?

Havuzu dolduranlar mı?

Yoksa

O boş sayfalar mı?